Στον ιστό τών... ιστολογίων

Τό θέμα τής επίθεσης τών πολιτικο-οικονομικών κέντρων εναντίον τών Ιστολογίων (Blogs) παραμένει στην επικαιρότητα, τόσον στον συμβατικόν Τύπον, όσον στον Ηλεκτρονικόν καί γενικώτερα στο Διαδίκτυο.
Η πρεμούρα τόσον τών μεγαλο-εκδοτών καί τών "μεγαλο"- δημοσιογράφων, όσον καί τών πολιτικών υπαλλήλων-εκπροσώπων τού Κεφαλαίου είναι ορατή καί από τούς... αόματους (!), καί γίνεται τόσον έκδηλη, όσον ο κίνδυνος γιά τά συμφέροντά τους, που ευρίσκεται ... ante portas από την ανεξάρτητην λειτουργία τού Ιστοχώρου (Internet), τούς κάνει νά ..χάνουν τόν ύπνο τους καί νά μηχανεύονται κάθε είδους νομικά τεχνάσματα γιά να επιβάλουν τήν ασφυκτική καί ελεγχόμενη από αυτούς λειτουργία τών Ιστολογίων καί τού Διαδικτύου γενικώτερα!
Στό Ιστολόγιο αυτό καταχωρίζουμε σήμερα τό τρίτο στήν σειρά άρθρο, γιά τό "ζέον" ζήτημα τής λειτουργίας τών Ιστολογίων, επειδή, πιστεύουμε, ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τό θέμα αυτό από τήν πλευρά τών συμφερόντων τού λαού καί τών εργαζομένων. Ότι, δηλαδή, μέσα από τήν αρθρογραφία πρέπει νά γίνονται σαφείς οι στόχοι τούς οποίους οφείλουν να υπηρετούν τα Ιστολόγια πρός τό συμφέρον τών εργαζομένων, αλλά καί να αποκαλύπτεται ταυτοχρόνως δι' αυτών ο ρόλος όλων εκείνων, που θορυβοποιούν σήμερα εναντίον τους.
Τό άρθρο τού Σταύρου Ξενικουδάκη στον Ριζοσπάστη τής Πέμπτης, 28.02.2008, συμβάλλει πρός αυτήν τήν κατεύθυνση:

" Η λέξη blog (ιστολόγιο ή διαδικτυακό ημερολόγιο) ήταν άγνωστη μέχρι πρόσφατα στους περισσότερους. Οι καταγγελίες για εκβιασμούς και πολιτικό αλισβερίσι, μέσω των γραφόμενων σε ορισμένα ιστολόγια, που αποτελούν αναπαραγωγή της γενικευμένης σήψης της κυριαρχίας των μονοπωλίων και του ρόλου των ελεγχόμενων από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους ΜΜΕ, έφεραν τη λέξη αυτή στην πολιτική επικαιρότητα. Πέρα από τα περισσότερο ή λιγότερο προφανή εκδοτικά - και άλλα οικονομικά - συμφέροντα, που κρύβονται πίσω από τα ίδια τα γεγονότα, αλλά και το θόρυβο που αναπτύχθηκε τη δεδομένη χρονική στιγμή, ένα είναι σαφές: Η κυβέρνηση της ΝΔ, σαν έτοιμη από καιρό, σπεύδει να καλύψει το νομοθετικό κενό που υπήρχε, κινούμενη στη λογική της ενσωμάτωσης των σχετικών οδηγιών της ΕΕ για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο, δηλαδή στη λογική της αστυνόμευσης, του περιορισμού της «παραβατικής συμπεριφοράς», της «καταπολέμησης του ριζοσπαστισμού» και της προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων (σ.σ. οικονομικών συμφερόντων) των εταιρειών της βιομηχανίας λογισμικού, θεάματος και ακροάματος.
Κατά τα συνήθη, το πέρασμα των αντιδραστικών μέτρων επιχειρείται να γίνει με πρόφαση την επίλυση υπαρκτών προβλημάτων, όπως η παιδική πορνογραφία και ο τζόγος στο Διαδίκτυο. Τα μέτρα αυτά, που είναι ήδη σε εφαρμογή σε αρκετές χώρες, δεν έχουν καταφέρει να αντιμετωπίσουν ούτε την πορνογραφία, ούτε το οικονομικό ηλεκτρονικό έγκλημα, που είναι επίσης σε άνοδο.
Οι ρίζες της πλειοψηφίας των εγκλημάτων είναι κοινωνικές και βρίσκονται στον καπιταλισμό και τις ανισότητες που δημιουργεί η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οπως η μεγαλύτερη αστυνόμευση και η παρακολούθηση με κάμερες δε σταματά το συμβατικό έγκλημα, έτσι και η αστυνόμευση του Διαδικτύου δεν πρόκειται να σταματήσει το ηλεκτρονικό έγκλημα. Τα μέτρα που παίρνουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου αποσκοπούν κυρίως στο να περιορίσουν τις ενοχλητικές φωνές στα χάλκινα σύρματα και τις οπτικές ίνες του Διαδικτύου.
Στη συζήτηση που άνοιξε, η λεγόμενη «μπλογκόσφαιρα» προβάλλεται συχνά ως εναλλακτικός, ανεξάρτητος τρόπος πληροφόρησης, απέναντι στα παραδοσιακά μέσα (έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, τηλεόραση κ.τ.λ.). Τα γεγονότα με τα ιστολόγια που εξετάζονται από τις αρχές έδειξαν ότι συχνά οι άνθρωποι που διευθύνουν τα παραδοσιακά αστικά ΜΜΕ είναι οι ίδιοι που προσπαθούν να χειραγωγήσουν την κοινωνική συνείδηση και στο επίπεδο του Διαδικτύου. Οι φωνές των μεμονωμένων καλοπροαίρετων ανθρώπων, μπλόγκερς ή μη, θα χάνονται και στο διαδίκτυο, όπως και στον απτό κόσμο, όσο παραμένουν μεμονωμένοι και δεν οργανώνονται στο κοινωνικό ρεύμα που θα ανατρέψει την εξουσία των χειραγωγών συνειδήσεων, την εξουσία της πλουτοκρατίας.
Οι κραυγές σαν του ΠΑΣΟΚ, που απαιτούν «κάτω τα χέρια από τους μπλόγκερς», αλλά σταματούν εκεί, δεν είναι τίποτα άλλο από αποπροσανατολισμός. Δεν είναι όλοι οι μπλόγκερς το ίδιο. Υπάρχουν ανάμεσά τους και αντιδραστικές φωνές που πρέπει να καταδικάζονται στη λαϊκή συνείδηση.
Το ίντερνετ ως μαζικό μέσο επικοινωνίας και έκφρασης μπορεί και πρέπει να αξιοποιείται για την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών, για τη δημιουργία και διάδοση πολιτισμού και αξιών. Ο λαός και η νεολαία πρέπει να αντιπαλέψουν την επιχειρηματική και κερδοσκοπική αξιοποίησή του, αλλά και τα κυβερνητικά μέτρα ελέγχου και προσαρμογής του σε αντιδραστική κατεύθυνση".( Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ, Ριζοσπάστης, Πέμπτη 28.02.2008)