“Οι Έλληνες δεν είχαν ποτέ τα κότσια να πουν στην ΕΕ να πάει στα τσακίδια” !

 

Πρωθυπουργός  Βρετανίας,  Μπόρις Τζόνσον, για την Ελλάδα: “Οι Έλληνες δεν είχαν ποτέ τα κότσια να πουν στην ΕΕ να πάει στα τσακίδια”!    

 

Σχόλιο (τού ΜΕΚΕΑ): Η μεγάλη νίκη των λαϊκών στρωμάτων στη Βρετανία είναι γεγονός. Αντί να «εξαντληθούν» και να τα παρατήσουν μετά από 3 χρόνια προπαγάνδας και πολέμου κατά του Brexit από τις ελίτ και την ΕΕ, [τά Λαϊκά στρώμματα] επέμειναν και πέτυχαν μια μεγάλη νίκη, υπερψηφίζοντας τους Συντηρητικούς

ως μέσο για την υλοποίηση του πολυπόθητου Brexit, όπως αναλύσαμε ενδελεχώς στις 2 τελευταίες ανακοινώσεις μας.

Ο θρίαμβος του Βρετανικού λαού ανοίγει πλέον το δρόμο για τον πανευρωπαϊκό αγώνα των λαών  κατά της ΕΕ και της Παγκοσμιοποίησης και αποτελεί το έναυσμα πολύ περισσότερο για τη χώρα μας, η οποία είναι και το μεγαλύτερο θύμα έχοντας υποστεί τον μεγαλύτερο εξευτελισμό και απώλεια κάθε είδους κυριαρχίας, που δεν συνέβη σε καμία άλλη χώρα όχι μόνο στην ΕΕ αλλά και γενικότερα.

Αυτό τονίζει σε πολύ εύστοχο περυσινό άρθρο του  και ο μεγάλος νικητής των Βρετανικών εκλογών Μπόρις Τζόνσον, το οποίο παρουσιάζουμε παρακάτω. 

 Ο σημερινός Βρετανός πρωθυπουργός του Brexit, τονίζει την ολοκληρωτική  απώλεια της εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας της χώρας μας εντός της ΕΕ, αλλά και αποκαλύπτει την αιτία, που είναι η καταστροφή της παραγωγικής μας δομής εντός των ανοικτών και απελευθερωμένων αγορών της, κάτι που φρόντισαν να αποκρύψουν με κάθε τρόπο τόσο η υποτελής ελληνική δεξιά όσο και η ελεεινή ψευτο-αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ οδηγώντας το λαό μας στην δεκάχρονη πλέον Ευρωκατοχή, στην παραίτηση και τη μοιρολατρία.

 Αντιθέτως, ο «συντηρητικός» Μπόρις Τζόνσον εξηγεί ότι η Ελλάδα αποτέλεσε το αρνητικό παράδειγμα για τους Βρετανούς, για να μην καταντήσει και η πάλαι ποτέ κραταιά Βρετανία (τηρουμένων των αναλογιών) ένα προτεκτοράτο της ΕΕ και των Πολυεθνικών σαν την Ελλάδα.  

Μήπως ήρθε η ώρα να ακολουθήσουμε κι εμείς οι Έλληνες το Βρετανικό λαό σαν θετικό όμως παράδειγμα στον αγώνα του για την Απελευθέρωση και να υλοποιήσουμε το δικό μας παλλαϊκό GREXIT;

 .....................................................................................

Άρθρον τού Πρωθυπουργού,  Boris Johnson, 

στήν  Εφημερίδα Telegraph, (26.08.2018) –

 [ Iskra, 14.12.2019] 

" Μπορεί, βλέποντας τις πολύβουες μαρίνες και τα γεμάτα εστιατόρια, να έχεις πειστεί ότι η κρίση του ευρώ έχει φτάσει στο τέλος της. Ότι ο καλός κύριος Ντράγκι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας βρήκε τη λύση, το ευρώ πλέον είναι υγιές, και οι χώρες της Μεσογείου είναι στον δρόμο της ανάκαμψης.

 Και τότε ίσως αναρωτηθείς, αν έχουν δίκιο όταν λένε ότι η προσωρινή ανάκαμψη του ευρώ αποδεικνύει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να ποντάρει στο να μείνει πιστό στις Βρυξέλλες, κάνοντας ακριβώς ό,τι μας πει η ΕΕ, ακόμη κι όταν δεν θα έχουμε επιρροή στις όποιες αποφάσεις.

 Αν αυτό είναι το συμπέρασμα σου μετά από μία εβδομάδα στο ήλιο, τότε ήπιες πολλή ρετσίνα. Η κρίση του ευρώ είναι μακριά από το να τελειώσει. Το ενιαίο νόμισμα παραμένει καταστροφικό και είναι πολύ πιθανό μία μέρα να καταρρεύσει "…..

  «Η περίπτωση της Ελλάδας αποτελεί μάθημα για την τρέλα κάθε χώρας που επιτρέπει να δέχεται μπούλινγκ από τους διαπραγματευτές της ΕΕ. Αν οδηγήσεις σε οποιαδήποτε μεγάλη ελληνική πόλη μακριά από τα τουριστικά σημεία, θα δεις σε κάθε κτήριο που έχει μπει λουκέτο και σε κάθε σπασμένο τζάμι την απελπισία και την απόγνωση της ελληνικής βιομηχανίας, η οποία σε τρία χρόνια, από το 2010 γνώρισε μείωση από 80.000 εργοστάσια, σε 57.000.

 Στα γκράφιτι στους τοίχους μπορείς να δεις την οργή μιας χαμένης γενιάς νέων ανθρώπων που ακόμη αισθάνονται ότι δεν έχουν καμία ελπίδα να βρουν δουλειά. Η ανεργία είναι ακόμη στο 20%, η οικονομία είναι ακόμη 25% χειρότερη από το 2008 και υπάρχει ένα απίστευτο 35% ανθρώπων που ζουν στην απόλυτη ανέχεια»…..

«Η τραγωδία των Ελλήνων ήταν ότι ποτέ δεν είχαν τα κότσια να πουν στους Ευρωπαίους αξιωματούχους να πάνε στα τσακίδια»….

«Όταν η Ευρώπη αποφάσιζε να επιβάλει το μνημόνιο στην Ελλάδα, δεν σκεφτόταν τη χώρα και τους πολίτες της. Σκεφτόταν μόνο την ΕΕ. Έτσι η Ελλάδα βρέθηκε στην τρομακτική θέση να διαπραγματεύεται με ανθρώπους που δεν νοιάζονταν για τα συμφέροντά της, αλλά θεωρούσαν ότι θα ήταν πολιτικά χρήσιμο να κάνουν την Ελλάδα παράδειγμα για τις υπόλοιπες χώρες, και με το να κάνουν τη χώρα να υποφέρει θα απέτρεπαν οποιονδήποτε μελλοντικά θα έμπαινε σε πειρασμό να διαφοροποιηθεί από τις Βρυξέλλες»…..

«Κοιτώντας στη Μεσόγειο, θα δεις στοιχεία της ίδιας ιστορίας. Πώς το ευρώ όχι μόνο απέτυχε στον σκοπό του, αλλά κατέληξε στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό για το οποίο προοριζόταν», …

«Κοιτάξτε τον εξευτελισμό της Ελλάδας, μέλους της ΕΕ, και αναρωτηθείτε πώς θα νομοθετήσει η Ένωση με τον Ηνωμένο Βασίλειο εκτός, όταν δεν θα μπορούμε πια να  κάνουμε τίποτα για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας από το βάρος αυτών των κανονισμών.

 Η ελληνική ταλαιπωρία συνεχίζεται και το μάθημα είναι ξεκάθαρο, η τραγωδία των Ελλήνων ήταν ότι ποτέ δεν μπόρεσαν να πουν στους Ευρωπαίους να πάνε στα τσακίδια….

Δεν μπόρεσαν ποτέ να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους για να τρέξουν την οικονομία προς όφελος των ψηφοφόρων. Αυτό θα ισχύσει και για τη Βρετανία. Ετοιμαζόμαστε να κάνουμε ένα ιστορικό λάθος και να μετατρέψουμε τη χώρα μας σε κάποια που απλά θα δέχεται εντολές από τις Βρυξέλλες, χωρίς λόγο στις αποφάσεις και τους κανονισμούς. Με παράδειγμα την Ελλάδα, αναρωτηθείτε:

Η ΕΕ θα δρα προς όφελος δικό μας και της Βρετανίας ή της ίδιας της Ένωσης; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Είναι γραμμένη σε γκράφιτι σε όλη την Ελλάδα. Γιατί, λοιπόν, προτείνουμε να μετατρέψουμε το Ηνωμένο Βασίλειο στον παντοτινό μαλ… των Βρυξελλών; ".-

............................

ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ

Τά Εργατικά Στρώμματα στήν Βρετανία ΑΝΟΙΞΑΝ τόν Δρόμο γιά ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ αγώνα ΕΝΑΝΤΙΑ στήν ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ !

Τά Εργατικά Στρώμματα στήν Βρετανία ΑΝΟΙΞΑΝ τόν Δρόμο γιά ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ αγώνα  ΕΝΑΝΤΙΑ στήν ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ !

 [Ανακοίνωση Μετώπου Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης (ΜΕΚΕΑ)]

1.    Ο πολιτικός σεισμός των πολλών ρίχτερ στη Βρετανία δεν ήταν προβλέψιμος για τα ΜΜΕ που ελέγχει η Υπερεθνική Ελίτ και φυσικά ούτε για τα στρώματα της μεσαίας τάξης που είναι συγκεντρωμένα κυρίως στο Λονδίνο. Και ήταν αυτά

τα μεσαία στρώματα που κάθε βράδυ έκαναν διαδηλώσεις απέξω από το Κοινοβούλιο ενάντια σε οποιαδήποτε απόπειρα  να προχωρήσει το Μπρέξιτ που είχαν βέβαια υπερψηφίσει τα λαϊκά στρώματα. 

Χθες όμως ήρθε η σειρά των λαϊκών στρωμάτων που πληρώνουν κάθε μέρα στο πετσί τους την παγκοσμιοποίηση, να δώσουν το παρόν τους. Ένα μαζικό παρόν που σάρωσε τα μεσοαστικά κόμματα και κυρίως το Εργατικό κόμμα που τους εκπροσωπούσε. Σε κάθε περιοχή της Αγγλίας εκτός Λονδίνου και από την Ουαλία μέχρι τη Βόρεια Ιρλανδία το ρεύμα του Μπρέξιτ συμπαρέσυρε τα πάντα και ουσιαστικά αποδιάρθρωσε το Εργατικό κόμμα, αφού ήταν στις εργατικές περιοχές ιδιαίτερα, οι οποίες παραδοσιακά ψήφιζαν Εργατικό κόμμα  (από τα χωριά των ανθρακωρύχων που είχαν ματώσει κάτω από την ωμη βία των Συντηρητικών της Θάτσερ μέχρι τις ερειπωμένες βιομηχανικές πόλεις της Βόρειας Αγγλίας που παραδοσιακά ψήφιζαν Εργατικούς) που έδωσαν τη συντριπτική νίκη στον Μπόρις Τζόνσον και το κόμμα του. Η μόνη εξαίρεση ήταν οι Σκωτσέζοι εργάτες που, παρασυρμένοι από ένα βλακώδη εθνικισμό που τους υπόσχεται ανεξαρτησία… μέσα στην ΕΕ, ψήφισαν τους Σκωτσέζους εθνικιστές.

2.    Φυσικά, τα εργατικά και λαϊκά στρώματα που πλήρωσαν μέχρι τώρα τα «αγαθά» της παγκοσμιοποίησης δεν αλλαξοπίστησαν ξαφνικά. Απλά κατέδειξαν τη γύμνια του Εργατικού κόμματος, που από τον Μπλερ και πέρα μετατράπηκε σε ένα καθαρό κόμμα των βολεμένων μεσοαστών, στους οποίους ανήκουν και οι ¨αριστεροί¨ ηγέτες του καθώς και οι εργατοπατέρες συνδικαλιστές. Αυτοί είναι η σημερινή «Αριστερά» σήμερα στη Βρετανία και όχι μόνο. Είναι οι ίδιοι «αριστεροί» πολιτικοί απατεώνες τύπου Βαρουφάκη, Τσόμσκι κ.α. που την παραμονή των εκλογών εξόρκιζαν τους Βρετανούς εργάτες:

–να υπερψηφίσουν τους πολιτικούς απατεώνες του Εργατικού κόμματος που εν πλήρη γνώση ότι με ανοικτές και απελευθερωμένες αγορές μέσα στην ΕΕ ήταν αδύνατες οι μαζικές εθνικοποιήσεις κλπ (που υπόσχονταν) και

–να καταψηφίσουν τον «προαιώνιο εχθρό» τους Συντηρητικούς. Έστω και εάν αυτοί ήταν οι μόνοι που έδιναν αγώνα για να μην καταπατηθεί η λαϊκή θέληση υπέρ του Μπρέξιτ. Δηλαδή, υπέρ της εξόδου από το κλαμπ των καταβολεμένων στην παγκοσμιοποίηση που ελέγχουν την ΕΕ και εκτελούν πιστά τις εντολές της Υπερεθνικής ελίτ για την κατάργηση της εθνικής καί οικονομικής κυριαρχίας μέσα από το άνοιγμα και «απελευθέρωση» όλων των αγορών, σαν το πρώτο βήμα για την κατάργηση των κρατών-εθνών.

3.    Όμως ήταν στα πλαίσια των κρατών-εθνών που έγιναν όλες οι μεγάλες επαναστάσεις, κυρίως οι σοσιαλιστικές, κάτι βέβαια που είναι αδύνατο μέσα στην πανσπερμία λαών της ΕΕ. Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι εδώ και χρόνια οι ελίτ μέσα στον ΟΗΕ διεκήρυσσαν ότι το όνειρό τους είναι να γίνουμε όλοι μέσα στην ΕΕ μια νέα «Αμερική» ή «Αυστραλία», δηλαδη συνονθυλεύματα καταναλωτών με μοναδικό όνειρο τον καταναλωτισμό που τους επιτρέπει βέβαια το σύστημα. Στο πλαίσιο της δήθεν πολυεθνικής αυτής κοινωνίας οι μόνοι επιτρεπτοί αγώνες είναι αυτοί για τις ατομικές ελευθέριες, δηλ οι αγώνες για την ατομική αυτονομία, ενώ οι αγώνες για τη συλλογική αυτονομία και αυτοδιάθεση, οι οποίοι γίνονται πολύ περισσότερο εφικτοί στο πλαίσιο του κράτους-έθνους, παρά στον ψευτο-διεθνισμό της ΕΕ, συντρίβονται με την ωμή βία (βλ πχ  Κίτρινα Γιλέκα). Αυτού του είδους την κοινωνία επιδιώκουν οι υπερεθνικές ελίτ ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν τους υπηκόους τους απλά σαν εργατική δύναμη (όπου βέβαια τους χρειάζονται) και κυρίως σαν καταναλωτές.

4.    Η δε περίφημη «Αριστερά» σήμερα σε όλο τον κόσμο συντάσσεται πλήρως με τις επιδιώξεις αυτές των ελίτ, γι αυτό και τα εργατικά στρώματα την εγκαταλείπουν μαζικά. Στη Βρετανία όμως τα πράγματα ήταν πιο πολύπλοκα γιατί είχαν ν’ αντιμετωπίσουν ένα ιστορικό Εργατικό κόμμα με μακρούς αγώνες στο ενεργητικό του (όταν βέβαια η Βρετανία ήταν κράτος-έθνος) κατά των ελίτ. Ο αγώνας αυτός έγινε ιδιαίτερα δύσκολος όταν με την ευκαιρία που έδωσαν στα λαϊκά στρώματα με το δημοψήφισμα για το Μπρέξιτ, όντας σίγουροι ότι θα το κερδίσουν, ξέσπασε η κρίση, όταν τα εργατικά στρώματα ψήφισαν μαζικά το Μπρέξιτ σαν προϋπόθεση για την εθνική και οικονομική κυριαρχία που με τη σειρά της ήταν προϋπόθεση για κάθε ριζική κοινωνική αλλαγή που αποκλειόταν εξ ορισμοί μέσα στην ΕΕ. Επί τριάμισι χρόνια μετά το δημοψήφισμα, οι ελίτ κι οι παρακαθήμενοι «αριστεροί» ηγέτες του Εργατικού κόμματος και των συνδικάτων έκαναν το παν για να βραχυκυκλώσουν το Μπρέξιτ με κάθε κοινοβουλευτικό ή μη κόλπο, ή ακόμη και βία στη διάθεσή τους. Και απέτυχαν. Όταν όμως νόμισαν ότι τα λαϊκά στρώματα είχαν πια αποκάμει, επιχείρησαν τις χθεσινές εκλογές, όπου πήραν βέβαια το μάθημα της ζωής τους.

5.    Φυσικά ο αγώνας δεν τελείωσε εδώ. Επέτυχε όμως ήδη κάτι πολύ σημαντικό: ν’ αποκαλύψει τον πραγματικό ρόλο της «Αριστεράς» και του Εργατικού κόμματος σαν κομπάρσων των ελίτ. Αυτό σημαίνει ότι αν αύριο ο Τζόνσον και το κόμμα του αποπειραθούν να προδώσουν και αυτοί τη λαϊκή εντολή με την οποία εξελέγησαν, δηλ για ένα καθαρό Μπρέξιτ –που στην πραγματικότητα μπορεί να επιτευχθεί μόνο με «μη συμφωνία» με την ΕΕ ώστε να μπορεί η κάθε κυβέρνηση ν’ ακολουθεί την οικονομική πολιτική που θέλει– τότε τα λαϊκά αυτά στρώματα που έδωσαν την περήφανη νίκη στους Συντηρητικούς θα τους εγκαταλείψουν πάραυτα, αρκεί να έχει δημιουργηθεί στο μεταξύ κάποιο πραγματικά φιλεργατικό πολιτικό κίνημα που θα τα εκφράζει. Με άλλα λόγια, η μάχη κερδήθηκε, η «Αριστερά» ξευτελίστηκε, αλλά ο πόλεμος βέβαια συνεχίζεται, χωρίς όμως περιττά και επικίνδυνα βαρίδια…. -
 Υ.Γ. Τη στιγμή που η άθλια «Αριστερά» υπέστη δεινή ήττα, όταν δεν κατάφερε να εξαπατήσει τους Βρετανούς ψηφοφόρους ότι η άνοδος των Συντηρητικών και των οπαδών του Brexit σημαίνει άνοδο τoυ… φασισμού, όχι μόνο δεν το ‘βαλε κάτω μετά το συντριπτικό πλήγμα που τους έδωσαν χθες τα εργατικά στρώματα, αλλά θρασύτατα κατέβηκαν και στο κέντρο του Λονδίνου, κάτω από την ταμπέλα “αντιφα” για να δημιουργήσουν επεισόδια επειδή η Βρετανία κινδυνεύει από τον φασισμό! Και αυτό,  όταν τα εργατικά και τα λαϊκά στρώματα ψήφισαν ‘μονοκούκι’ το κόμμα που υποσχόταν να τηρήσει τη λαϊκή απόφαση στο δημοψήφισμα υπέρ του Brexit.
Ποιοι είναι λοιπόν οι πραγματικοί φασίστες;;;

ΠΗΓΗ

Ανακοίνωση ΜΕΚΕΑ: Γιατί είναι κρίσιμες οι Βρετανικές εκλογές;

Γιατί είναι κρίσιμες οι Βρετανικές εκλογές ;

[Ανακοίνωση του Μετώπου Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης (ΜΕΚΕΑ)]

1.  Η Υπερεθνική Ελίτ (δηλαδή οι κύριες πολυεθνικές που μαζί με τις πολιτικές και πολιτιστικές ελίτ διαφεντεύουν τη Νέα Διεθνή Τάξη που ανέτειλε με την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση) βλέπει τα τελευταία χρόνια ν’ αμφισβητείται η ίδια η εξουσία της. Ιδιαίτερα αυτό συμβαίνει στην Ευρώπη όπου το κύριο όργανό της, η Ευρωπαϊκή Ένωση, παίζει τον ρόλο του πιλοτικού σχήματος για τη βαθμιαία εξαφάνιση των κρατών-εθνών, μέσα από το άνοιγμα και απελευθέρωση των αγορών, που θ’ ανοίξουν τον δρόμο στην πλήρη αποδιάρθρωση της εθνικής, οικονομικής, αλλά και πολιτιστικής κυριαρχίας που είναι βασική προϋπόθεση για την κυριαρχία της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) και των κατά τόπους οργάνων της, τα οποία παίζουν τον ρόλο των επιτηρητών. Ο στόχος είναι η πλήρης υποταγή των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης, με τη στήριξη της μειοψηφίας που ωφελείται από αυτή και φυσικά των ΜΜΕ και των άλλων οργάνων μαζικής προπαγάνδας, αλλά, όπως θα δούμε στη συνέχεια και της «Αριστεράς» που σήμερα παίζει παντού τον ρόλο του νεροκουβαλητή της Υ/Ε.

2.  Αυτό το είδαμε καθαρά στην Ελληνική περίπτωση όπου μετά την πλήρη αποδιάρθρωση της οικονομικής κυριαρχίας μέσα από τα Μνημόνια κλπ, το πολιτικό προσωπικό είτε λέγεται ΝΔ είτε ΣΥΡΙΖΑ είτε ΠΑΣΟΚ, ΜΕΡΑ 25 κλπ έχει ακριβώς τις ίδιες πολιτικές στο οικονομικό, το πολιτικό αλλά και το πολιτιστικό επίπεδο–με την πολιτιστική ισοπέδωση που φέρνει όχι μόνο η πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ αλλά και η μαζική παράνομη μετανάστευση. Η Ελλάδα σήμερα αποτελεί το πρότυπο για το τι είδους «εθνική κυριαρχία» σχεδιάζουν οι ελίτ για κάθε υπόλειμμα κράτους-έθνους στην Ευρώπη αλλά και γενικότερα.

3.  Από την άλλη μεριά όμως τα θύματα της παγκοσμιοποίησης που ανήκουν βασικά στην εργατική τάξη και είναι αυτά που πλήρωσαν ήδη ακριβά την παγκοσμιοποίηση, κυρίως στις «αναπτυγμένες» χώρες (Βρετανία, ΗΠΑ, Γαλλία, Ιταλία κλπ), είδαν τις πολυεθνικές να μετακομίζουν σε εργατικούς «παραδείσους» (τύπου Ινδίας, Κίνας κλπ) ενώ παράλληλα η μαζική παράνομη μετανάστευση στις χώρες τους δεν επέτρεπε καμιά αποτελεσματική αντίσταση στην εργατική ζούγκλα που δημιουργείτο σε αυτές καθώς και συνέβαλε στην κατάρρευση των υπολειμμάτων του κοινωνικού κράτους που είχε κτίσει η σοσιαλδημοκρατία. Παράλληλα, η «Αριστερά» δεχόταν σιωπηρά (π.χ. αγωνιζόμενη για τη νιρβάνα της σοσιαλιστικής επανάστασης) ή ακόμη και ρητά (π.χ. ΣΥΡΙΖΑ κλπ) τη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ). 
Η συνέπεια ήταν η ανάδυση μαζικών κινημάτων για την εθνική και οικονομική κυριαρχία, κυρίως στις προαναφερθείσες χώρες του Βορρά (Βρετανία-Μπρέξιτ, Γαλλία-Κίτρινα Γιλέκα, Ιταλία -κίνημα Italexit κλπ). Φυσικά, την πολιτική έκφραση των κινημάτων αυτών δεν την έλεγχαν τα λαϊκά κινήματα, αφού δεν έχουν κατορθώσει ακόμα να δημιουργήσουν τη δική τους πολιτική έκφραση, οπότε ήταν ευκολότερη η ωμή κρατική βία για τη συντριβή τους (π.χ. Γαλλία).

4.  Η συνέπεια δηλαδή της αδυναμίας των κινημάτων για την εθνική κυριαρχία ν’ αυτό-οργανωθούν πολιτικά ήταν οι αυτοδιορισμένες πολιτικές εκφράσεις τους (π.χ. ο Μπόρις Τζόνσον και ο Φαράζ στη Βρετανία) να είναι ουσιαστικά ανεξέλεγκτες από τα θύματα της παγκοσμιοποίησης. 
Το δίλημμα επομένως που αντιμετωπίζουν τα θύματα της παγκοσμιοποίησης, ιδιαίτερα στη Βρετανία, είναι 
* είτε να στηρίξουν το Συντηρητικό κόμμα που σήμερα, για τους δικούς του λόγους, στηρίζει το Brexit (όπως βέβαια το ορίζει το κόμμα) 
* είτε να στηρίξουν το Εργατικό κόμμα του Κόρμπιν που δεν έχει καμία σχέση με το παλιό Εργατικό κόμμα που θεμελίωσε τη σοσιαλδημοκρατία στη χώρα. Και αυτό παρά το γεγονός ότι οι πολιτικοί απατεώνες που το διαχειρίζονται (που συναγωνίζονται σε πολιτική απάτη τους δικούς μας του ΣΥΡΙΖΑ) υπόσχονται «λαγούς με πετραχήλια» (μαζικές εθνικοποιήσεις και αυξήσεις των κοινωνικών δαπανών κτλ–όλα αυτά βέβαια αδύνατα μέσα στην ΕΕ!), ενώ τώρα αγωνίζονται με νύχια και με δόντια να ματαιώσουν το Brexit παρόλο που το ψήφισε δημοκρατικά η πλειοψηφία του Βρετανικού λαού! Και αυτό παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο Κόρμπιν ήταν εναντίον της ΕΕ, τότε μάλιστα που δεν είχε ακόμα γίνει όργανο της Υ/Ε… Όμως η νέα σύνθεση του εκλογικού σώματος του Εργατικού κόμματος, το οποίο εγκατέλειψαν τα εργατικά στρώματα και σήμερα το ελέγχει η μεσαία τάξη που είναι βολεμένη με την παγκοσμιοποίηση, αυτό επέβαλε!

5.  Φυσικά , τα θύματα της παγκοσμιοποίησης που θα ψηφίσουν φανατικά Brexit δεν το κάνουν γιατί έχουν καμιά ψευδαίσθηση ότι οι Συντηρητικοί, που ιστορικά ήταν άσπονδοι εχθροί της εργατικής τάξης, θ’ ακολουθήσουν φιλεργατική πολιτική. Απλά καταλαβαίνουν ότι το Brexit (που το θέλει και τμήμα του κατεστημένου γι’ άλλους βέβαια λόγους) και η συνακόλουθη εθνική και οικονομική κυριαρχία που υπόσχεται είναι η ΑΝΑΓΚΑΙΑ προϋπόθεση για οποιαδήποτε σημαντική κοινωνική αλλαγή.  Δηλαδή το Brexit το βλέπουν σαν το ΜΕΣΟΝ για τη συνέχιση και ένταση της Κοινωνικής Πάλης, για να μην καταλήξουν και αυτοί σαν τα θύματα της παγκοσμιοποίησης στην Ελλάδα! Από την άλλη μεριά βέβαια η Υ/Ε και τα συνειδητά ή μη όργανά της μέσα στην «Αριστερά» κάνουν το παν για να θολώσουν τα νερά και επειδή καταλαβαίνουν ότι το Brexit, για τους παραπάνω λόγους τα εκφράζει, καταφεύγουν σε κάθε είδος απάτης κατηγορώντας τους οπαδούς του Brexit για ξενοφοβία, αν όχι και για συμπάθειες στον φασισμό!

6.  Βέβαια η Υ/Ε και οι σύμμαχοί τους στην «Αριστερά» ξέρουν πολύ καλά ότι η λαϊκή πλειοψηφία που ψήφισε το Brexit στο δημοψήφισμα θα κάνει πάλι το ίδιο, γι’ αυτό και καταφεύγουν σε κάθε είδους πολιτική απάτη, με βάση και το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα, ώστε τουλάχιστον να εμποδίσουν τους οπαδούς του Brexit να κερδίσουν τις εκλογές. Εάν λοιπόν τα κόμματα του Brexit δεν καταφέρουν να κερδίσουν την απόλυτη πλειοψηφία εδρών τότε θ’ ανοίξει ο δρόμος για τα αξιοθρήνητα πολιτικά κόλπα των προηγούμενων 2 χρόνων για να μην γίνει τελικά Brexit και να απογοητευτούν τα θύματα της παγκοσμιοποίησης ώστε να γυρίσουν στην αποχή κατά τις αναπόφευκτες νέες εκλογές. Αλλά ήταν αυτή ακριβώς η αποχή των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης που είχε οδηγήσει στην κυριαρχία διάσημων πολιτικών απατεώνων τύπου Μπλερ…

7.  Να ποιο είναι το διακύβευμα των Βρετανικών εκλογών: Θ’ ανοίξει ο δρόμος για την εθνική και οικονομική κυριαρχία, που αναπόφευκτα θ’ επακολουθήσουν τα λαϊκά στρώματα στη Γαλλία, Ιταλία κλπ ή αντίθετα θα επικρατήσει πάλι η Υ/Ε και οι υφιστάμενοί της; - 

ΜΕΚΕΑ – ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – 12/12/2019
ΠΗΓΗ:  ΜΕΚΕΑ
ΠΗΓΗ:  http://www.antipagkosmiopoihsh.gr/2019/12/12/8444/