Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2017

Νομοσχέδιο για τη δυνατότητα «αλλαγής ταυτότητας φύλου» από τα 15: Άλλο ένα έγκλημα των δωσιλόγων!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ   ΜΕΚΕΑ  
Νομοσχέδιο για τη δυνατότητα  
«αλλαγής ταυτότητας φύλου» από τα 15: 
Άλλο ένα έγκλημα των δωσιλόγων !
1) Ένα τσουνάμι λαϊκής αντίδρασης αλλά και οργής του κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου στη συνεχιζόμενη λαίλαπα  της επιβολής της κουλτούρας της παγκοσμιοποίησης , κυρίως από την «αριστερή» κυβέρνηση των δοσίλογων,
ξεκίνησε αυτή τη φορά εξαιτίας της απόπειρας εισαγωγής εγκληματικής νομοθεσίας ενάντια στις νέες γενιές, τα παιδιά, τις οικογένειές τους και τον ευρύτερο κοινωνικό ιστό. Δηλαδή μιας πανάθλιας νομοθεσίας που εμπνέουν τα υπερεθνικά κέντρα εξουσίας, που «επιτρέπει» με συνοπτικές διαδικασίες την (εγχειρητική μάλιστα) αλλαγή φύλου σε άτομα ακόμα και 15 ετών. (!)
2)  Έτσι, αποδείχνεται πέραν πάσης πλέον αμφιβολίας ότι το (οργανωμένο από τις πιο επιθετικές στην προπαγάνδα της παγκοσμιοποίησης ΜΚΟ, όπως η χρηματοδοτούμενη από το ίδρυμα του Σόρος, «Αντιγόνη») εγχείρημα – πείραμα της επιβολής της «Θεματικής Εβδομάδας» στα παιδιά του Γυμνασίου την περασμένη Άνοιξη δήθεν για τη σωστή σεξουαλική αγωγή τους και την κατάργηση των διακρίσεων/ρατσισμών απέναντι στους ΛΟΑΤ μαθητές δεν ήταν παρά η προλείανση του εδάφους για τη σημερινή αθλιότητα , λειτουργώντας βασικά ως προπαγάνδα για την εμπέδωση της ιδεολογίας αλλά και της κουλτούρας της παγκοσμιοποίησης (ως προς τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις κλπ) ειδικά στα παιδιά (αλλά και στους γονείς και εκπαιδευτικούς), με τη δημιουργία μιας νέας γενιάς της οποίας  σκοπός της εκκολαπτόμενης σεξουαλικής τους ζωής θα έπρεπε να είναι να αμφισβητούν το ίδιο το φύλο τους —ήδη καθιερώνεται στη Δύση ότι στις αιτήσεις θα υπάρχει πάντα πρόβλεψη πέρα από τις «συνήθεις» κατηγορίες, (άρρεν, θήλυ) αυτή και του ακαθόριστου φύλου!.
3)    Πρωτοστάτες σε αυτό το νέο έγκλημα που καταργεί την καθοριστική σημασία, για την ανάπτυξη των παιδιών, βιολογικών χαρακτηριστικών και των εγγενών πολύπλευρων διαφορών των φύλων, είναι οι θρασύτατοι αριβίστες πολιτικάντηδες του ΣΥΡΙΖΑ, τύπου Κοντονή, Γαβρόγλου και σία, που έχουν (όπως όλος ο ΣΥΡΙΖΑ) προφανώς διαπρέψει ως «φοιτητές» στα «πανεπιστήμια» του Σόρος, του Brookings, του Λεβύ κλπ, και βέβαια οι διάφοροι αρχολίπαροι μεταμοντέρνοι ειδικοί και ακαδημαϊκοί της παγκοσμιοποίησης (όπως οι σημερινοί «κοινωνικοί «επιστήμονες» που έχουν «καταπιεί» εδώ και μερικές δεκαετίες ολόκληρη την ιδεολογία της «κοινωνικής κατασκευής» των φύλων, αλλά και συλλήβδην όλων των εθνών κλπ.), με πρωτοστατούσα ως συνήθως την αθλιότερη παρά ποτέ ΕΡΤ των Φλαμπουράρηδων,  που έχει  πάρει εργολαβικά την προώθηση της ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης περί ανωτερότητας των «ατομικών» δικαιωμάτων, της κάθε ιδιαιτερότητας, εξεζητημένης ή μη επιθυμίας και όρεξης του «ατόμου»-καταναλωτή έναντι της συλλογικής συνοχής, των κοινοτήτων των λαών και της εθνικής τους ομοιογένειας.
4)  Ο εξαρτημένος (αν όχι και εξωνημένος) συρφετός «ειδικών» και υπαλλήλων των μίντια προσπαθεί να προσδώσει «επιστημονικό» κύρος στις ανορθολογικές τους απόψεις περί εξίσωσης του λεγόμενου «κοινωνικού φύλου» (εφεύρεση των ακραίων φεμινιστριών και του γκέι «λόμπι») με το βιολογικό φύλο, και έχοντας ως «ομάδες κρούσης» τους απόλυτα αποθρασυμένους σημερινούς «ΛΟΑΤ» ακτιβιστές των εξευτελιστικών “gay pride”, τα λόμπυ τους και τους καλοβολεμένους οικονομικά ή κοινωνικά εκπροσώπους τους, που βέβαια στηρίζονται παντοιοτρόπως από τους κάθε λογής Σόρος αυτού του κόσμου, όπως έχει άλλωστε περίτρανα αποδειχτεί πρόσφατα με πλήθος διαρρεύσαντων ντοκουμέντων για τη δραστηριότητά τους (βλ. DC Leaks κ.α.). Το επιχείρημα που χρησιμοποιούν όλοι αυτοί είναι η «ισότητα», εννοώντας στην πραγματικότητα όχι βέβαια την κοινωνική και οικονομική ισότητα αλλά την εξομοίωση και την ισοπέδωση μεταξύ των φύλων (πραγματικών ή «κοινωνικών»), όπως ακριβώς με τον «πολυπολιτισμό» οι ίδιοι εννοούν την εξομοίωση και την ισοπέδωση των εθνικών χαρακτηριστικών των λαών μέσα σε καταναλωτικές κοινωνίες-σούπα όπως οι ΗΠΑ ή –σύντομα— και οι ευρωπαϊκές, χάρη και στη μαζική μετανάστευση και τη γοργή γήρανση του πληθυσμού.
5)  Έτσι, δίνεται τώρα η «δυνατότητα» σε παιδιά ακόμα και 15 ετών που δεν έχουν βέβαια ωριμάσει σωματικά, ψυχολογικά και σεξουαλικά με τη συγκατάθεση των γονιών τους και τη «γνωμοδότηση» ειδικής ιατρικής επιτροπής (δήθεν από «ανεξάρτητους» ειδικούς γαλουχημένους βέβαια στην κουλτούρα της παγκοσμιοποίησης) να κάνουν εγχείρηση αλλαγής φύλου αν θεωρούν τα ίδια και επιβεβαιωθεί από τους παραπάνω ότι συντρέχει δυσαρμονία μεταξύ της ταυτότητας φύλου τους και του βιολογικού τους φύλου.
 
6)  Η ίδια η σεξουαλική αγωγή που εισάγεται στα σχολεία της Δύσης ήδη αποδίδει καρπούς με παιδιά 5 ετών στην Βρετανία να εκτίθενται σε παιδικά βιβλία που εισάγουν την έννοια του αμφιβόλου φύλου (transgender) και της ομοφυλοφιλίας, ενώ στα σχολεία κυκλοφορεί ελεύθερα η άθλια προπαγάνδα του (γκέι) «Ουράνιου Τόξου» και παρόμοιων Οργανώσεων (βλ Sunday Times, 8/10/2017) .
7)  Θεωρούμε εγκληματικό το Νομοσχέδιο αυτό περί αλλαγής ταυτότητας φύλου σε ανήλικους, που ανοίγει τον Ασκό του Αιόλου, σε συνδυασμό με τα επερχόμενα νομοσχέδια (τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια κλπ.) για ολέθριες ψυχοσωματικές επιπτώσεις στα παιδιά αλλά και στις οικογένειές τους, στις ευρύτερες κοινότητες στις οποίες ζουν και τελικά στον κοινωνικό ιστό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται από ψυχοκοινωνική αλλά και πολιτική σκοπιά.
8)  Tο μαζικό «μήνυμα» που περνάει στα παιδιά της ταλαιπωρημένης αυτής χώρας είναι ότι το φύλο είναι βασικά θέμα «ατομικής επιλογής», που δεν καθορίζει εγγενή χαρακτηριστικά και εν μέρει την προσωπικότητα του ατόμου,–στοιχεία που δεν σβήνονται με καμία εγχείρηση–, ότι το βιολογικό χαρακτηριστικό του φύλου δεν συνδέεται με κοινωνικούς ρόλους, κλίσεις και την ανθρώπινη ποικιλότητα, με την αναπαραγωγή του είδους, τη μητρότητα, την πατρότητα και τα ήθη και έθιμα του λαού και του έθνους μας (και δεν μιλάμε βασικά για τα θρησκευτικά έθιμα). Επιπλέον, καλλιεργεί επιπλέον σπόρους αμφιβολίας σε όλα τα παιδιά μιας πολύ ευαίσθητης ηλικίας, όπου ανάμεσα σε όλες τις άλλες τεράστιες έγνοιες τους θα έχουν τώρα να αναρωτιούνται αν «η αίσθηση της ταυτότητας του φύλου τους συμφωνεί με το βιολογικό τους φύλο», δημιουργώντας ακόμα πιο έντονα κοινωνικά και ψυχικά προβλήματα σε πολλά από αυτά.
  Και βέβαια επιτείνει ακόμα περισσότερο την αίσθηση της ιδιώτευσης, της δημιουργίας μιας «κουλτούρας» ενασχόλησης των παιδιών συνεχώς με το σώμα, τα σεξουαλικά τους όργανα, τις εξεζητημένες σκέψεις/υποθέσεις και τη σεξουαλικότητά τους, απομακρύνοντάς τα όλο και περισσότερο από την κριτική σκέψη και τον αγώνα απέναντι στο ίδιο το σημερινό σύστημα και τους εκπροσώπους του, σκοπιμότητα που κάθε άλλο παρά τυχαία είναι.-
...................

Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2017

Ο αναχρονισμός των παλαιο-εθνικιστικών κινημάτων στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ τού ΜΕΚΕΑ γιά τήν ΚΑΤΑΛΩΝΙΑ)

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ τού ΜΕΚΕΑ γιά τήν ΚΑΤΑΛΩΝΙΑ:  
Ο αναχρονισμός των παλαιο-εθνικιστικών κινημάτων 
στη Νέα Διεθνή Τάξη 

  Τα πρόσφατα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Καταλωνία και η συζήτηση που τα ακολούθησε περί «αυτοδιάθεσης των λαών» ανέδειξαν τόσο τη σκόπιμη συσκότιση του πραγματικού ζητήματος της ανεξαρτησίας μία εθνοτικής
ομάδας (ή γενικότερα ενός έθνους) μέσα στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) όσο και τη θεωρητική ένδεια της σημερινής «Αριστεράς» που την εμποδίζει από το να λάβει μία κρυστάλλινη θέση πάνω στο θέμα (στην πιθανή εξαίρεση που δεν αποτελεί την πέμπτη φάλαγγα του συστήματος, όπως είναι η παγκοσμιοποιητική «Αριστερά», που παίρνει δεδομένη την ΝΔΤ και τους θεσμούς της (ΕΕ, ΠΟΕ, ΝΑΤΟ κλπ). [*]
  Έτσι, εξετάζοντας το Καταλανικό κίνημα ανεξαρτησίας εύκολα αντιλαμβανόμαστε την παλαιο-εθνικιστική του φύση, κάτι που το κάνει να διαφέρει ριζικά από τα νεο-εθνικιστικά κινήματα  που έχουν αναπτυχθεί σε όλο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια και τα αντιστοιχα αιτήματα που αυτά θέτουν (βλ. τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του νεο-εθνικισμού σε σχέση με τον εθνικισμό εδώ). 
 Υπό αυτό το πρίσμα, θα μπορούσαμε να το εντάξουμε στην ίδια κατηγορία με το σκωτσέζικο κίνημα ανεξαρτησίας, ως υπολείμματα μιας άλλης εποχής, αφού στη ρητορική και των δύο απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στην ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και την συνακόλουθη απώλεια εθνικής κυριαρχίας που αυτή επιβάλλει μέσω των μηχανισμών της (ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές).
  Όπως έγινε αντιληπτό ιδιαίτερα μετά την άγρια καταστολή που έλαβε χώρα, η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) κρατά φαινομενικά «ίσες αποστάσεις» απέναντι σε τέτοιου είδους κινήματα, στον βαθμό, βέβαια, που δεν θέτουν θέμα εξόδου από την ΕΕ. 
 Ο κύριος λόγος για αυτή τη στάση είναι ότι η επικράτηση τέτοιων κινημάτων ανεξαρτησίας συμβάλει αναμφίβολα στην περαιτέρω αποσύνθεση των κρατών-εθνών, την οποία επιβάλλουν κατά κύριο λόγο η οικονομική και πολιτιστική παγκοσμιοποίηση, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την ολοκλήρωση του πολιτικού σκέλους της ΝΔΤ, την παγκόσμια διακυβέρνηση.  
 Εντούτοις, αν και οι ελίτ βλέπουν δυνητικά με καλό μάτι το Καταλανικό κίνημα, μιας και η ηγεσία του ορκίζεται στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, δεν παρατηρήσαμε να θίγονται ιδιαίτερα από την ακραία μορφή βίας που χρησιμοποιήθηκε ενάντια σε αυτούς που προσπάθησαν να ψηφίσουν. Και αυτό διότι δεν θα επιθυμούσαν σε καμία περίπτωση μία σύγκρουση με τον Ραχόι σε αυτό το ζήτημα, αφού ο τελευταίος έχει αποδείξει την αξία του στην προώθηση της ατζέντας της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης στην Ισπανία. Οπότε, γι’ αυτό και καταδικάζουν με το γάντι τους ξυλοδαρμούς πολιτών από την αστυνομία, ενώ για παράδειγμα στην περίπτωση της Ουκρανίας ανάγκασαν τον εκλεγμένο πρωθυπουργό της χώρας να αποχωρήσει όταν κατηγορήθηκε για χρήση βίας (που μάλιστα αποδείχτηκε ότι ήταν σε μεγάλο βαθμό αμυντική απέναντι σε ένοπλους «διαδηλωτές»!), αποκαλύπτοντας για άλλη μια φορά την υποκρισία τους.
  Επιπλέον, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά τόσο του Σκωτσέζικου όσο και του Καταλανικού κινήματος ανεξαρτησίας, Ότι, δηλαδή, υποστηρίζονται κατά μεγάλο ποσοστό από τα αστικά στρώματα των βολεμένων της παγκοσμιοποίησης. Τα στρώματα αυτά έχουν την πεποίθηση ότι θα απολάμβαναν μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη έχοντας την ανεξαρτησία τους, καθώς τότε δεν θα είχαν την υποχρέωση να στηρίζουν τις πιο φτωχές και αδύναμες οικονομικά περιοχές της Ισπανίας, κάτι που είναι αναγκασμένα να κάνουν. Σε αυτό το πλαίσιο μπορούμε να αντιληφθούμε την πλήρη ευρω-δουλεία των κινημάτων αυτών, αναλογιζόμενοι και τον λυσσασμένο αγώνα των Σκωτσέζων αυτονομιστών ενάντια στο Brexit. Μάλιστα, όπως διαφαίνεται από καταλανική έρευνα κοινής γνώμης, σημαντικό τμήμα των Καταλανικών λαϊκών στρωμάτων είναι επιφυλακτικά έως αρνητικά στην ανεξαρτησία της Καταλωνίας, εφόσον βλέπουν ότι αυτή δεν έχει να κάνει με τα δικά τους συμφέροντα και γι’ αυτό άλλωστε πολλοί δε συμμετείχαν καν στο δημοψήφισμα, σε αντίθεση με το BREΧIT, το οποίο όπως δείξαμε (βλ. εδώ σχετικό άρθρο για τη φύση του Brexit) αλλά και άλλα νέο-εθνικιστικά κινήματα στην Ευρώπη (Λε Πεν, ακόμα και το AfD), στηρίχτηκε κατεξοχήν από τα λαϊκά στρώματα.
 Και είναι ακριβώς τα ίδια Ευρώ-δουλα αστικά στρώματα που στηρίζουν το Καταλανικό κίνημα που τελικά είναι πολύ πιθανόν «να τα βρουν» με τα αστικά στρώματα των βολεμένων από την παγκοσμιοποίηση που ελέγχουν την ΕΕ γενικά και την Ισπανία ειδικότερα, σε κάποιο συμβιβασμό που θα επιβληθεί πιθανώς μέσα από νέο «νόμιμο» δημοψήφισμα, ή ακόμη και εκλογές.
  Τέλος, είναι τουλάχιστον παραπλανητικό το «επιχείρημα» διάφορων όψιμων «πατριωτών», φιλελεύθερων και «αριστερών» των ίσων αποστάσεων και των «ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών», ότι η απόφαση για αυτονομία της Καταλωνίας είναι το ίδιο με την απόφαση για αυτονομία και προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία. Και αυτό γιατί βέβαια το κίνημα αυτονομίας της Κριμαίας (που ουσιαστικά πάντα ανήκε στη Ρωσία) στηρίχτηκε από το 90% του λαού και πλέον της Κριμαίας, παρά μάλιστα τη στρατιωτική εισβολή από τους πραξικοπηματίες του Κιέβου και της ΕΕ/Υπερεθνικής Ελίτ στη χερσόνησο για να τρομοκρατήσουν τον λαό.   
   Επρόκειτο λοιπόν στην πραγματικότητα για ένα ΝΕΟ-εθνικιστικό κίνημα που είχε στόχο την άμεση αποδέσμευση του λαού της Κριμαίας από την ενσωμάτωση στη Νέα Διεθνή Τάξη, όπως ορίζεται από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή, την οποία ήθελαν να επιβάλλουν στον λαό της Ουκρανίας με άγρια βία και μαζικές δολοφονίες (χρησιμοποιώντας μάλιστα κανονικούς Ναζί) οι πραξικοπηματίες του Κιέβου. Η σύγκριση αυτή δηλαδή είναι του τύπου «ο φάντης και το ρετσινόλαδο».
  Όπως σημειώσαμε και στην αρχή, το πραγματικό ζήτημα που αξίζει να συζητηθεί με αφορμή τα γεγονότα αυτά είναι αν οι λαοί μπορούν να διατηρήσουν την πραγματική τους ανεξαρτησία μέσα στην ΝΔΤ (γενικότερα) και στην ΕΕ (ειδικότερα), που προϋποθέτει, εκτός των άλλων, τη διατήρηση της πολιτιστικής τους ταυτότητα και της κουλτούρας τους. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι ξεκάθαρα όχι. Μια κριτική ματιά στη φύση των σημερινών κοινωνιών φανερώνει έναν πολιτιστικά ομογενοποιημένο χυλό ανθρώπων, αντίθετα με την προπαγάνδα του συστήματος περί «διαφορετικότητας» τους, που (πρέπει να) νοηματοδοτούν τη ζωή τους μέσω του καταναλωτισμού που προωθούν οι δυτικές Πολυεθνικές προς όφελος της Υπερεθνικής Ελίτ. 
  Έχοντας αυτά υπόψη, η πάλη για πολιτιστική Κυριαρχία δεν μπορεί παρά να συνδέεται με την πάλη για Εθνική και Οικονομική Κυριαρχία έξω από τη ΝΔΤ και την ΕΕ.
  Έτσι, οι λαοί που βγαίνουν από τους θεσμούς της ΝΔΤ θα μπορούσαν να θεμελιώσουν μία δημοκρατική κοινότητα εθνικά και πολιτιστικά κυρίαρχων εθνών και ανάλογα μέσα στα έθνη αυτά θα μπορούσαν να υπάρχουν και εσωτερικές συνομοσπονδίες ή ομοσπονδίες εθνικών κοινοτήτων (σαν τους Καταλανούς κλπ) για να επιτυχγάνεται η πραγματική αυτοδιάθεση των λαών.
.................................................
[*] Ενδεικτικά, δείτε τις ανακοινώσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ/ΣΕΚ/ΝΑΡ (1, 2, 3, 4, 5), όπου για άλλη μια φορά «βλέπουν» όπως πάντα «λαϊκή κίνηση» πίσω από τα κινήματα, η οποία γι’ αυτούς είναι πάντα «προοδευτική», όσο «προοδευτικά» δηλαδή… ήταν τελικά τα “κινήματα” της «Αραβικής Άνοιξης» και του πραξικοπήματος στην Ουκρανία, όντας χρηματοδοτούμενα και ελεγχόμενα από το ΝΑΤΟ, την Υ/Ε και την ΕΕ.
Δείτε όμως και την ανακοίνωση του ΚΚΕ (εδώ) που τοποθετεί το Καταλανικό κίνημα στο ίδιο πολιτικό πλαίσιο με το …BREXIT, αυτό των «ενδο-αστικών ανταγωνισμών»… δείχνοντας για άλλη μια φορά ότι η «Αριστερά», οποιασδήποτε τάσης δεν έχει πάρει χαμπάρι (στην καλύτερη περίπτωση) για το φαινόμενο της Παγκοσμιοποίησης και τη γιγάντωση των σημερινών πραγματικά λαϊκών κινημάτων ενάντια σε αυτήν, που παίρνουν σήμερα τη μορφή του Νέο-εθνικισμού με αιτήματα την ανάκτηση της πραγματικής Εθνικής και Οικονομικής Κυριαρχίας. Αντίθετα, όλες αυτές οι οργανώσεις φτάνουν στην αθλιότητα να τσουβαλιάζουν αυτά τα κινήματα ως ρατσιστικά και φασιστικά, όπως κάνει η πιο βρώμικη συστημική προπαγάνδα.-
..............................................
ΠΗΓΗ: ΜΕΚΕΑ
................................
Print Friendly