Ρωσικό εμπάργκο και Ελληνικό προτεκτοράτο!

 Τάκης Φωτόπουλος

   Τις τελευταίες ημέρες πολλοί Ευρωπαίοι αγρότες, μεταξύ των οποίων και Έλληνες, ξυπνώντας από τον λήθαργο, στον οποίο τους έχουν εξαναγκάσει η Υπερεθνική ελίτ (Υ/Ε) και οι τοπικές Κοινοβουλευτικές Χούντες, διαπίστωσαν με έκπληξη ότι όχι μόνο δεν ελέγχουν την οικονομία της χώρας τους, (της οποίας ο έλεγχος έχει περιέλθει στις Ευρω-ελίτ από τότε που τους έβαλαν στην ΕΕ και την Ευρωζώνη), αλλά ούτε καν μετέχουν στη λήψη αποφάσεων που αφορούν άμεσα την ζωή τους.

Είτε την καθημερινή τους ζωή, όπως μόλις διαπίστωσαν οι αγρότες που βλέπουν τον κόπο μιας ολόκληρης χρονιάς να πετάγεται στις χωματερές, είτε ακόμη και την ίδια την επιβίωση αυτών και των παιδιών τους, σε περίπτωση πολέμου. 

Πολλοί, δηλαδή, μόλις σήμερα αρχίζουν και συνειδητοποιούν ότι ακόμη και η υπέρτατη απόφαση ενός λαού εάν θα αναμιχθεί η όχι σε ένα καταστροφικό πόλεμο δεν παίρνεται πια στο εθνικό επίπεδο, αλλά στο υπερεθνικό, από την Υ/Ε (δηλ. βασικά την Ομάδα των 7) και τις Ευρω-ελιτ στον χώρο μας. 

Και σήμερα δεν μιλάμε πια απλά για οικονομικό πόλεμο, αφού είναι φανερό σε κάθε μη πληρωμένο κονδυλοφόρο ότι ο οικονομικός πόλεμος που μαίνεται σήμερα, (όχι βέβαια λόγω ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, όπως λένε οι Νεάντερνταλ «Μαρξιστές της συμφοράς») μπορεί κάλλιστα να είναι το πρελούδιο ενός καταστροφικού πολέμου. 

Εκτός, βέβαια, εάν οι αντιστεκόμενοι στην παγκοσμιοποίηση λαοί, όπως ο Ρωσικός (εξαιρώντας βέβαια τους ευνοούμενους της παγκοσμιοποίησης που είναι ζήτημα εάν είναι το ένα τέταρτο του λαού) τελικά υποταχθούν στην ΝΔΤ και την Υ/Ε. 

Έτσι, ο ανύποπτος Ελληνικός λαός σε τέτοιο ακριβώς πόλεμο μπορεί να οδηγηθεί από τους τυχάρπαστους επαγγελματίες πολιτικάντηδες-οργανέτα της Υ/Ε που παριστάνουν την κυβέρνηση της κοινοβουλευτικής Χούντας, καθώς και τα πανάθλια κανάλια των κλεπτοκρατών που τους στηρίζουν.

 

Είναι, δηλαδή, φανερό για οποιονδήποτε δεν ξύπνησε σήμερα το πρωί και «αγανακτεί» μαζί με τα πληρωμένα κανάλια για το Ρωσικό εμπάργκο που δήθεν καταστρέφει τους φτωχούς αγρότες μας και κατ’ επέκταση την οικονομία «μας», ότι η ιστορία δεν άρχισε με το Ρωσικό εμπάργκο, αλλά με το πραξικόπημα «από τα κάτω» που αριστοτεχνικά οργάνωσε η Υ/Ε όταν η νόμιμα εκλεγείσα κυβέρνηση της Ουκρανίας αποφάσισε να μην υπογράψει την συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ —το πρώτο βήμα για την ενσωμάτωση της χώρας στη ΝΔΤ.  

 Τότε κατέβασαν στους δρόμους τους αστούς του Κιέβου που, μαζί με τους αυτοχαρακτηριζόμενους φασίστες της Δυτ. Ουκρανίας —της οποίας ο πληθυσμός συνέπραξε βασικά με τη ναζιστική κτηνωδία— και κάποιους αφελείς από τον λαό που είχαν βάσιμα αιτήματα κατά της διαφθοράς κ.λπ. (που σήμερα τους διώχνουν κακήν κακώς από την πλατεία Μαϊντάν!) οργάνωσαν την έξωση της νόμιμης κυβέρνησης για να εγκαθιδρύσουν μια κοινοβουλευτική Χούντα μαριονετών, σαν τη δική μας. 

Και όταν οι εργάτες και ο λαός της Αν. Ουκρανίας ξεκίνησε ένα ηρωικό αντάρτικο ενάντια στη Χούντα, η Υ/Ε μαζί με τους αυτοχαρακτηριζόμενους φασίστες συμμάχους της, οργάνωσε μια κυριολεκτική σφαγή των αντιστεκόμενων Ρωσόφωνων που πολύ εύκολα θα οδηγήσει σε γενικευμένο πόλεμο στην περιοχή —και όχι μόνο— εκτός εάν η Ρωσική ηγεσία υπό τον Πούτιν παραδοθεί άνευ όρων, όπως απαιτεί η Υ/Ε.

Στο μεταξύ, η Υ/Ε ξεκίνησε ένα άγριο οικονομικό πόλεμο και πόλεμο προπαγάνδας με τα παγκόσμια ΜΜΕ που ελέγχει. 

Στην Ελλάδα μάλιστα τα ΜΜΕ σκάρωσαν ακόμα και δικό τους κόμμα, μαζί με πάντα πρόθυμους αρχολίπαρους ‘διανοούμενους’ κ.λπ. που κατέβηκαν σαν ‘αδιάφθοροι’ —το Ποτάμι— που περνά όλη τη γραμμή της Υ/Ε για τη Ρωσία και το εμπάργκο, όπως έδειξε η πρόσφατη κατάπτυστη ανακοίνωσή τους, που μόνο τα επιτελεία της Υ/Ε θα μπορούσαν να συντάξουν.  

 Σε αυτήν, η ρωσική απόφαση παρουσιάζεται ως «παράπλευρη απώλεια» στην προσπάθεια της ΕΕ να προασπίσει τις «ευρωπαϊκές αξίες της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας». Προφανώς, οι συντάκτες της (αντίθετα από τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού) θα ταΐζονται πολύ καλά από την ΕΕ για να μιλούν για τις αξίες αυτές που υπερασπίζεται —προφανώς κατασφάζοντας τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύης, Συρίας και τώρα και της Ανατολικής Ουκρανίας!

Όταν μάλιστα η Ρωσική ηγεσία, μετά από συνεχείς αμφιταλαντεύσεις (γιατί φαίνεται προσπαθεί να «πατά σε δυο βάρκες» και να εκφράζει και τους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης), αποφάσισε επιτέλους να αντισταθεί πραγματικά και να επιβάλλει ένα καθαρά αμυντικό εμπάργκο για να προστατεύσει την οικονομία της, τότε ξεσηκώθηκαν και οι Ευρωπαίοι αγρότες, μαζί με τους ιδιαίτερα πληγέντες Έλληνες αγρότες. 

Όλοι αυτοί, που προφανώς ήταν σε κατάσταση νάρκης (χάρη στα συνδικαλιστικά τους όργανα που υποτίθεται τους εκπροσωπούν) δεν «έβλεπαν» τόσο καιρό πού οδηγούσαν οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ώστε να στραφούν κατά της τοπικής κοινοβουλευτικής Χούντας στην κάθε χώρα, και να απαγορεύσουν με μαζικές διαδηλώσεις, ακόμη και μέσα στην ίδια την Κομισιόν και τις τοπικές βουλές (τους δήθεν «ναούς της δημοκρατίας» —η οποία δεν ρωτά τους υπηκόους ούτε για αποφάσεις ζωής και θανάτου!) τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης από την οποία διακινδυνευόταν όχι μόνο το βιoς τους αλλά ίσως και η ίδια η ζωή τους.

Αντίθετα, τα ίδια άθλια συνδικαλιστικά όργανα, αντί να μοιράσουν δωρεάν τα αγροτικά προϊόντα σε ανθρώπους που έχουν καταντήσει να τρέφονται από τους σκουπιδοτενεκέδες, απαίτησαν …αποζημίωση από την ΕΕ που, για να μην τη χάσουν, έπρεπε να τα πετάξουν στις χωματερές.  

Ακόμη και το ίδιο το ετοιμαζόμενο για εξουσία κόμμα της Αριστεράς δεν τόλμησε ούτε να αποχωρήσει από την Βουλή απαιτώντας άμεσες εκλογές για την απόσυρση της υπογραφής της Χούντας για τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. 

Και αυτό, γιατί παρόμοια πράξη θα συνεπαγόταν τελικά μονομερή έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ που δεν διανοείται βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ.  

Έτσι, περιορίζεται σε ακίνδυνους λεονταρισμούς, εν πλήρει γνώσει πως αν ήταν στην εξουσία θα έκανε ό,τι ακριβώς και η Χούντα, αν ήθελε να παραμείνει σε αυτήν...

-------------------

ΠΗΓΗ : http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2014/2014_08_17.html

  Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (16-17 Αυγούστου 2014)

ΟΧΙ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ΣΤΗΝ "ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ" ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΡΔΑΜΑΙΪΚΟ ΠΟΤΑΜΙ!

Στό θλιβερό  καί απαίσιο 1993 επιχειρεί νά μάς μεταφέρει η "αυτοδιοικητική"( τρομάρα της! ) νομενκλατούρα τού Πύργου, μέ τήν αιφνιδιαστική, απαράδεκτη καί αντικοινωνική της επιχείρηση, νά μεταφέρει "στήν αυλή τού γείτονα" ( Τριανταφυλλιά-Καρδαμαίϊκο Ποτάμι

) τά δικά τους σκουπίδια! Ό, τι ακριβώς έκαναν οι Πύργιοι καί τό 1993 ( ως άλλοι "ράμπο"!), αλλά απέτυχαν, διότι οι κάτοικοι τής Αμαλιάδος καί τού Καρδαμά, ενωμένοι αντέδρασαν καί ακύρωσαν τό επιχειρηθέν ΑΙΣΧΟΣ τού Πύργου "μέσ' στήν πόρτα μας".

Τό έγκλημα, που επιχειρεί νά διαπράξει ( γιά μίαν ακόμη φορά στά τελευταί 20 χρόνια) μία ομάδα "παραγόντων" τού Πύργου εις βάρος τής ΥΓΕΙΑΣ τών Κατοίκων τού Κάρδαμά καί τής ευρύτερης περιοχής, εις βάρος τού Περιβάλλοντος τής Περιοχής ( καταστροφή υδροφόρου ορίζοντος  Καρδαμαίϊκου Ποταμού μέχρι τίς εκβολές του στό Παλούκι), καί εις βάρος τής ΙΣΤΟΡΙΑΣ  τού τόπου μας καί τής Πολιτιστικής Κληρονομιάς μας ( Θολωτοί Μυκηναϊκοί τάφοι, καί Μυκηναϊκός οικισμός στήν Τριανταφυλλιά-δίπλα στό Καρδαμαίϊκο Ποτάμι), ΠΡΕΠΕΙ  ΝΑ ΑΠΟΤΡΑΠΗ!

Δέν είναι δυνατόν νά αφήσουμε τόν κάθε ανεύθυνον, νά κανιβαλίσει  τήν ΥΓΕΙΑ μας, τό ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ μας, καί τήν ΙΣΤΟΡΙΑ καί τόν ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ τού τόπου μας! 

Παραθέτουμε τό κείμενο-καταγγελία τού Μορφωτικού Συλλόγου Καρδαμά "Κωστής Παλαμάς" επί τού εν λόγω θέματος: 

Τό κείμενο μπορείτε νά τό διαβάσετε ΕΔΩ ( PDF).
..............................................
Αλλά, μπορείτε νά τό δείτε  καί αμέσως παρακάτω, εάν έχετε ρυθμίσει τό Η/Υ σας, νά αναγνωρίζει τά ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (  νεολογιστί: ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΑ):

Μορφωτικός  καί Πολιτιστικός                                         Καρδαμᾶς, 28 Ἰουλίου 2014
        Σύλλογος Καρδαμᾶ                                                                   Ἀριθ.Πρωτ.  11
      "Κωστῆς  Παλαμᾶς"
...............................................
    27200  Καρδαμᾶς Ἠλείας
       Τηλ. 697 8197763
Ἠλεκτρον. Ταχ/μεῖον:  meskardama@gmail.com

Διαμαρτυρία καί Καταγγελία

(  ΟΧΙ  ΣΤΑ  ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ  ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ΣΤΗΝ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ,

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΩΡΑ ΚΑΘΕ  ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΧΥΤΥ-ΧΥΤΑ ΣΤΗΝ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ)

Τό Δ.Σ τοῦ Μορφωτικοῦ καί Πολιτιστικοῦ Συλλόγου Καρδαμᾶ «Κωστῆς Παλαμᾶς», λαβόν ὑπ’ ὄψη του τήν «ἐπείγουσα ἀπόφαση» τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου Πύργου, διά τῆς ὁποίας, γιά μίαν ἀκόμη φοράν ( καί κατ’ ἐπανάληψη κατά τήν τελευταίαν εἰκοσαετία) οἱ «παράγοντες» τοῦ Πύργου ἐπιχειροῦν νά «διώξουν ἀπό τήν πόρτα τους τά δικά τους σκουπίδια» καί νά τά μεταφέρουν «στήν αὐλή τοῦ γείτονα», δηλαδή στήν «Τριανταφυλλιά», δίπλα στό Καρδαμαίϊκο Ποτάμι, ἀπεφάσςισε ὁμοφώνως τά κάτωθι:

1. Καταγγέλλει πρός πᾶσα κατεύθυνση τήν διαχρονικήν, καί ἀπό πάσης ἀπόψεως ἀπαράδεκτην, επιμονή «παραγόντων» τού Πύργου, νά μεταφέρουν τά δικά τους σκουπίδια «στήν αὐλή τοῦ γείτονα». Ἀπό τό 1993  μέχρι καί σήμερα παριστάμεθα διαχρονικοί μάρτυρες μίας ἀδιανόητης  καί ἀντικοινωνικῆς συμπεριφορᾶς «αὐτοδιοικητικῶν παραγόντων» τοῦ Δήμου Πύργου, οἱ ὁποῖοι, ὡς ἄλλοι «Ράμπο», ἐπιχειροῦν «μέ τό ἔτσι θέλω» νά μεταφέρουν τά σκουπίδια τής περιφερείας τους  στήν περιοχήν τῆς «Τριανταφυλλιᾶς», δίπλα ἀκριβῶς ἀπό τό Καρδαμαίϊκο ποτάμι, ἐνῶ εἶναι γνωστόν ὅτι οἱ περιφέρειες Πύργου καί  Ὀλυμπίας διαθέτουν ἀρκετούς χώρους, πρός θεραπείαν τοῦ  προβλήματος τῶν ἀπορριμμάτων τους!

Ἡ προσπάθεια «παραγόντων» τοῦ Δήμου Πύργου, νά ἐγκαταστήσουν «Δεματοποιητή» στήν «Τριανταφυλλιά»-δίπλα στό Καρδαμαίϊκο ποτάμι γιά τήν ἐναπόθεση ἐκεῖ τῶν σκουπιδιῶν τους, ἐμᾶς τούς Καρδαμαίους  μᾶς εὑρίσκει ριζικά ἀντίθετους καί θά ἀγωνισθοῦμε μέ κάθε μέσον γιά νά μήν ὑλοποιηθῆ αὐτός ὁ ἀνεύθυνος καί ἐγκληματικός «σχεδιασμός», ὁ ὁποῖος θά ἀποτελοῦσε βόμβα τόσον κατά τῆς ὑγείας τῶν κατοίκων τοῦ Καρδαμᾶ καί τῆς εὐρύτερης περιοχῆς, όσον καί κατά τοῦ Περιβάλλοντος, καθώς εἶναι  κατανοητόν, ὅτι ὅλος ὁ ὑδροφόρος ὁρίζοντας, κατά μῆκος τοῦ Καρδαμαίϊκου ποταμού ( μέχρι  τίς ἐκβολές του στό Παλούκι)  θά  μολυνθῆ ἀνεπανορθώτως καί, κατ’ οὐσίαν, θά καταστραφῆ, μέ ὅλες τίς ὁδυνηρές συνέπειες ἑνός τέτοιου γεγονότος.

Πέραν ὅλων τῶν ἀνωτέρω, μᾶς πλημμυρίζει μέ βαθεία θλίψη τό γεγονός, ὅτι «αὐτοδιοικητικοί Παράγοντες»  τοῦ Πύργου ἐπιχειροῦν νά ἀσελγήσουν ἀπροκαλύπτως ἀπέναντι σέ ἕναν χῶρο, ὁ ὁποῖος, ὅπως προσφάτως ἀποκαλύφθηκε ἀπό τήν Ἀρχαιολογικήν Σκαπάνη, ἀποτελεῖ ἕναν σπάνιον ἀρχαιολογικόν χῶρον τοῦ τόπου μας, μέ  ἐξαιρετικά καί σπάνια γιά τήν Ἠλεία  ἀρχαιολογικά μνημεῖα τῆς Μυκηναϊκῆς Περιόδου ( Θολωτοί-κτιστοί  Μυκηναϊκοί Τάφοι, τῶν ὁποίων ὅμοιοι δέν ἔχουν ἀνακαλυφθῆ εἰσέτι, ἀπό τἀ ἐδῶθεν τοῦ Ἀλφειοῦ μέρη μέχρι τά βόρεια σύνορα τῆς Ἠλείας, Μυκηναϊκός Οἰκισμός, κλπ)! 

Ἀλήθεια, οἱ ἐν λόγω «αὐτοδιοικητικοί παράγοντες» τοῦ Πύργου ἔτσι ἐννοοῦν τήν προστασία τῆς Ἱστορίας τοῦ τόπου μας  καί τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτιστικῆς Κληρονομιᾶς; Μέ τό νά μετατρέπουν τέτοιους Ἱστορικούς καί Ἀρχαιολογικούς χώρους σέ σκουπιδότοπους;

Ἐξέλιπε, ἄραγε, ὁλοσχερῶς ἡ ντροπή  ἀπό αὐτόν ἐδῶ τόν τόπον;

2. Τό Δ. Σ. τοῦ Μορφωτικοῦ Συλλόγου Καρδαμᾶ «Κωστῆς Παλαμᾶς», ὅπως καί ὅλος ὁ Λαός τῆς Κοινότητός μας, ἔχουμε ἤδη  κατ’ ἐπανάληψην ἐκφράσει τήν ριζικήν ἀντίθεσήν μας στήν τυχόν δημιουργία ΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΜΟΡΦΗΣ ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΟΠΟΥ στήν «Τριανταφυλλιά», εἴτε αὐτός λέγεται ΧΥΤΑ εἴτε λέγεται ΧΥΤΥ, μέ ἤ χωρίς «ἐργοστάσιο ἐπεξεργασίας» ἀπορριμμάτων. Καί συμμετέχουμε ἐνεργῶς σέ ὅλες ἐκεῖνες  τίς ἐνέργειες, πού στοχεύουν στήν ἀκύρωση τοῦ σχεδιαζόμενου ἐγκλήματος κατά τοῦ περιβάλλοντος, κατά τῆς ὑγείας τῶν Κατοίκων τῆς περιφερείας μας, καί κατά τῆς Ἱστορικῆς καί Πολιτιστικῆς Κληρονομιᾶς τοῦ τόπου μας. 

      Καλοῦμε, δέ, κάθε καλοπροαίρετον πολίτη, κάθε συντοπίτη, πού ἔχει στοιχειῶδες ἐνδιαφέρον γιά τόν τόπον, ὅπου ζοῦμε, νά συσστρατευθῆ μαζί μας, γιά νά ἀκυρώσουμε στήν πράξη τά σχέδια μετατροπῆς τῆς «Τριανταφυλλιᾶς» καί τοῦ Καρδαμαίϊκου Ποταμοῦ σέ ἕναν ἀπέραντο βόθρον τῆς Ἠλείας.

Σαράντα ὁλόκληρα χρόνια, ἐμεῖς οἱ Καρδαμαῖοι ζοῦμε τό μαρτύριο  μέ τόν σκουπιδότοπον στά «Κονιδαίϊκα»!

Δέν θά ἐπιτρέψουμε, πλέον, νά καταστραφῆ ἡ ζωή μας καί ἡ ζωή τῶν παιδιῶν μας γιά ἄλλες τόσες δεκαετίες, μέ τήν σχεδιαζόμενη  ἐγκατάσταση στήν «Τριανταφυλλιά» καί στίς παρυφές τοῦ Καρδαμαίϊκου Ποταμοῦ μίας ἀκόμη ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΒΟΜΒΑΣ!

·         Σε κανένα μέρος τού κόσμου δεν γίνεται σκουπιδότοπος δίπλα σε ποτάμι, σε πολυκαλλιεργούμενη περιοχή και στον οικιστικόν ιστό!  Ἡ ΥΓΕΙΑ καί τό ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ἔχουν προτεραιότητα!

·         Οἱ λαοί, πού ἀγαπᾶνε τόν τόπον τους, προστατεύουν τήν ΙΣΤΟΡΙΑ  τους  καί τήν ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ  ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ τους, καί δέν ἀσελγοῦν ἐπάνω τους! –

  Τό παρόν ΨΗΦΙΣΜΑ νά κοινοποιηθῆ ὅπου πρέπει καί νά δημοσιευθῆ στόν Τύπον ( συμβατικόν καί Ἠλεκτρονικόν).

Νά κυκλοφορήσει, δέ, εὐρύτατα στόν Καρδαμᾶ, πρός ὑπογραφήν του ὑπό ὅλων τῶν συντοπιτῶν  μας, καί ἀκολούθως νά ἐπαναδημοσιοποιηθῆ δεόντως. 

Τό Διοικητικόν Συμβούλιον  τοῦ Συλλόγου

Ὁ Πρόεδρος                  Ὁ Ἀντιπρόεδρος               Ὁ Γραμματέας              Ὁ ταμίας                 Τό Μέλος

Ἄγγ. Λιβαθηνός         Διον. Χασαλεύρης          Ἀνδρ. Ἀγγελόπουλος       Γεώρ. Μητσόπουλος    Χαρ. Μαυρίας

.............................

 Μπορείτε νά διαβάσετε τό κείμενο αυτό σέ ΑΡΧΕΙΟ PDF,   ΕΔΩ! 

Τό γκρέμισμα αυτής τής κυβέρνησης είναι ζήτημα ΖΩΗΣ καί ΘΑΝΑΤΟΥ…

Η σκληρή κριτική μας στο ΣΥΡΙΖΑ έχει να κάνει με τις αυταπάτες που δημιουργεί και με την έλλειψη ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ στο να γκρεμίσει αυτήν την κυβερνητική «συμμορία».

 
Το πρώτιστο, το ζήτημα ΖΩΗΣ και ΘΑΝΑΤΟΥ, είναι να γκρεμιστεί αυτή η κυβέρνηση της ολοκληρωτικής ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ μας, η «εταιρεία δολοφόνων» που εκτελεί με ασυνήθιστη εγκληματική πώρωση τα «συμβόλαια θανάτου» του 4ου Ράιχ…
Το «επιχείρημα» ότι με το ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα θα είναι χειρότερα είναι ένα δόλιο και κουτοπόνηρο τέχνασμα για τη διάσωση αυτής της κυβερνητικής «συμμορίας», για τη διατήρηση αυτής της ΦΡΙΚΗΣ και ανταποκρίνεται στο ραγιάδικο αξίωμα: «Σφάξε με Αγά μου να αγιάσω»…

Φυσικά δεν πρέπει να διατηρούμε ΚΑΜΙΑ αυταπάτη για το ΣΥΡΙΖΑ ή για οποιοδήποτε άλλο κόμμα του κατοχικού κομματικού τοπίου. Όσο παραμένουμε δέσμιοι της ΕΕ και του ευρώ, των μηχανισμών του 4ου Ράιχ, ΚΑΜΙΑ ουσιαστική ΑΛΛΑΓΗ και ΑΝΑΤΡΟΠΗ δεν μπορεί να γίνει.

Ωστόσο, όπως έχουμε αναλύσει διεξοδικά σε πολλά κείμενά μας, η ΠΤΩΣΗ αυτής της κυβέρνησης ΑΝΟΙΓΕΙ τους δρόμους της λαϊκής ΚΙΝΗΣΗΣ και της πολιτικής αφύπνισης, δημιουργεί τις ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ να απαλλαγούμε από πολλές αυταπάτες και να δημιουργηθούν οι πολιτικοί όροι για αγωνιστικές κινητοποιήσεις: Τα μόνα που μπορούν να θέσουν τα σοβαρά πολιτικά ζητήματα…

Εξάλλου η ίδια η πολιτική ετερογένεια του ΣΥΡΙΖΑ και το ερμαφρόδιτο της λειτουργίας του, τον καθιστά καταλύτη των ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ, πολύ τρωτό, αλλά και ανίσχυρο να εφαρμόσει και να εκτελέσει τα «συμβόλαια θανάτου» του 4ου Ράιχ, τουλάχιστον με την ίδια ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ πώρωση της σημερινής κυβερνητικής συμμορίας…

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την ίδια τη φύση και τη λειτουργία του, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των ψυχρών δολοφόνων του πλανητικού φασισμού: Θα τιναχτεί στον αέρα…

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν τον θέλουν να γίνει κυβέρνηση τα ισχυρά κέντρα εξουσίας και οι εγχώριοι «νταβάδες»: Αντικειμενικά αποσταθεροποιεί το κυβερνητικό τους οικοδόμημα και σπέρνει θύελλες…

Τον θέλουν ΜΟΝΟ σαν έσχατη λύση εκτόνωσης και χειραγώγησης της λαϊκής ΟΡΓΗΣ…

ΕΚΤΟΣ, όμως, όλων αυτών, υπάρχει και ένας άλλος σημαντικός παράγοντας: Ερχόμενος ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική διαχείριση, μαζί με το δικό του τίναγμα στον αέρα, θα ΤΙΝΑΞΕΙ και τις αυταπάτες που έχει δημιουργήσει: Θα επιταχύνει τα ιστορικά βήματα συνειδητοποίησης του ελληνικού λαού…

Το να απαλλαγούμε το ταχύτερο δνατόν από τις αυταπάτες που σπέρνει και καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τεράστιο αγωνιστικό και πολιτικό κέρδος…

Πάνω σε όλα αυτά, ένα πολύ καλό κείμενο είναι:
Για τους οπαδούς του Σαμαρά και του "κερδισμένου χρόνου"
ΕΔΩ:
http://hggiken.pblogs.gr/2014/07/gia-toys-opadoys-toy-samara-kai-toy-kerdismenoy-hronoy.html

Οι Αγωνιστές της Ορθοδοξίας έχουν οξύτατο πολιτικό κριτήριο και διαλεκτική σκέψη που μας εκπλήσσει: Αυτό είναι πολύ αισιόδοξο…
 Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9088
 ------------------------------------------
Πηγή:  
http://resaltomag.blogspot.gr/2014/07/blog-post_57.html

 

Σάν σήμερα (9 Μαϊου 1945) καταρρέει ολοκληρωτικά τό ναζιστικό καθεστώς τής Γερμανίας, ηττημένο από τὀν "Κόκκινο στρατό" τής ΕΣΣΔ!

Η Κόκκινη Σημαία τής Νίκης υψώνεται στό Ράϊχσταγκ!

Τό Ράϊχσταγκ έπεσε. 

Σέ πρώτο πλάνο ο στρατάρχης Ζούκωφ

Ηταν  30 Απριλίου του 1945 και ώρα 21.50 όταν ο επιλοχίας Μ. Α. Φ. Γιεγκόροφ και ο λοχίας Μ. Β. Καντάρια του σοβιετικού στρατού έστησαν την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο, τη Σημαία της Νίκης, πάνω από τον κεντρικό Τρούλο του Ράιχσταγκ. Αμέσως μετά, ο διοικητής της 3ης στρατιάς κρούσης στρατηγός Β. Ι. Κουζνετσόφ, που παρακολουθούσε προσωπικά την ιστορική μάχη κατάληψης του Ράιχσταγκ, πήρε στο τηλέφωνο το κέντρο διοίκησης και ανακοίνωσε στο στρατάρχη Ζούκοφ: «Στο Ράιχσταγκ κυματίζει η κόκκινη σημαία! Ζήτω, σύντροφε στρατάρχη!»1. Παρόλο που δεν είχαν τελειώσει οι μάχες και τα ναζιστικά στρατεύματα συνέχιζαν να αμύνονται μέσα στο Βερολίνο, το γεγονός είχε ξεχωριστή σημασία. Ηταν πια φανερό πως ο πόλεμος στην Ευρώπη από στιγμή σε στιγμή τελείωνε οριστικά. Αλλά η σημαία πάνω στο Ράιχσταγκ είχε διπλή σημασία. Δε φανέρωνε μόνο το τέλος του πολέμου. Ταυτόχρονα αποκάλυπτε στα ματιά ολόκληρης της ανθρωπότητας, στο παρόν, αλλά και στο μέλλον ως ιστορία, τον πραγματικό νικητή του πολέμου. Την επομένη ξημέρωνε Πρωτομαγιά. Η Παγκόσμια Ημέρα της Εργατικής Τάξης. Εκείνη ακριβώς τη μέρα, η κόκκινη σημαία πάνω στο Ράιχσταγκ, έδειχνε στο παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας πως η νίκη κατά του φασισμού ήταν πρωτίστως νίκη ενός λαού και ενός κράτους. Του σοβιετικού λαού και του πρώτου εργατικού κράτους στην ιστορία, της Σοβιετικής Ενωσης. Ας δούμε όμως με περισσότερες λεπτομέρειες αυτό το ιστορικό γεγονός. Η μεγάλη επίθεση Μάης 1945: Σοβιετικοί στρατιώτες στο Βερολίνο Ηταν 6 Ιανουαρίου του 1945, όταν ο Στάλιν έλαβε από τον Ουίνστον Τσόρτσιλ ένα αγωνιώδες τηλεγράφημα: «Εις την Δύσιν - έγραφε ο Βρετανός πρωθυπουργός2 - διεξάγονται πολύ σκληραί μάχαι και εις κάθε στιγμήν είναι δυνατόν να απαιτηθούν από την Ανωτάτην Διοίκησιν μεγάλαι αποφάσεις. Γνωρίζετε και από την προσωπικήν σας πείραν πόσον ανησυχητική είναι η κατάστασις, όταν αναγκάζεται κανείς να αμύνεται επί πολύ ευρέως μετώπου, ύστερα από προσωρινήν απώλειαν της πρωτοβουλίας. Ο στρατηγός Αϊνζεχάουερ επιθυμεί πολύ και είναι απαραίτητον να γνωρίζη εις γενικάς γραμμάς τι σκοπεύετε να πράξετε, δεδομένου ότι τούτο θα έχη βεβαίως αντίκτυπον επί όλων των ιδικών του και των ιδικών μας αποφάσεων... Θα Σας είμαι υπόχρεος αν με πληροφορήσετε κατά πόσον ημπορούμε να υπολογίζωμεν επί μεγάλης ρωσικής επιθέσεως εις το μέτωπον του Βίσλα ή εις κάθε άλλον τόπον κατά την διάρκειαν του Ιανουαρίου ή εις κάθε άλλην στιγμήν που Σεις θα δεχθήτε ενδεχομένως να ανακοινώσετε... Το ζήτημα τούτο το θεωρώ κατεπείγον». Τι είχε άραγε συμβεί ώστε ολόκληρη η Δύση - Βρετανοί και Αμερικανοί, διά στόματος Τσόρτσιλ - να παρακαλάει για μια επίθεση του Κόκκινου Στρατού; Λίγες μέρες πριν σταλεί αυτό το τηλεγράφημα του Τσόρτσιλ προς στο Σοβιετικό ηγέτη και συγκεκριμένα στις 16 Δεκεμβρίου του 1944 τα γερμανικά στρατεύματα κατάφεραν να ξεδιπλώσουν μεγάλη αντεπίθεση στις Αρδένες, να δημιουργήσουν πανικό και να σπείρουν την αποδιοργάνωση στα νώτα των αμερικανικών στρατευμάτων και μέχρι τις 26 Δεκεμβρίου να έχουν διεισδύσει στην άμυνα των συμμαχικών στρατευμάτων σε βάθος 90 περίπου χιλιομέτρων. Στις αρχές Ιανουαρίου 1945 οι γερμανικές δυνάμεις πραγματοποίησαν, με μεγάλη επιτυχία, επίθεση στην Αλσατία, στην περιοχή του Στρασβούργου και απείλησαν την ίδια την πόλη που η συμμαχική διοίκηση ήταν έτοιμη να την εκκενώσει, γεγονός που αποτράπηκε την τελευταία στιγμή. Εν τω μεταξύ η αντεπίθεση των αγγλοαμερικανικών δυνάμεων, στις 3 Ιανουαρίου, στο βόρειο πλευρό των γερμανικών μονάδων που είχαν προωθηθεί στις Αρδένες, δεν είχε την παραμικρή επιτυχία. Ετσι η κατάσταση των συμμαχικών δυνάμεων στο δυτικό μέτωπο παρέμενε κρίσιμη και μια δεύτερη Δουγκέρκη ήταν προ των πυλών. Σε κείνες ακριβώς τις συνθήκες, ολόκληρη η Δύση έστρεφε τα μάτια προς την Ανατολή, αναζητώντας τη διέξοδο στα στρατεύματα της Σοβιετικής Ενωσης. 30.4.1945: Η Κόκκινη Σημαία πάνω από το Ράιχσταγκ Στις 7/1/1945 ο Στάλιν έστειλε τη δική του απάντηση στο αγωνιώδες μήνυμα του Τσόρτσιλ. «...Ετοιμαζόμεθα - έγραφε ο Σοβιετικός ηγέτης3 - δι' επίθεσιν, αλλά ο καιρός τώρα δεν ευνοεί την επίθεσίν μας. Εν τούτοις το Επιτελείον της Ανωτάτης Διοικήσεως υπολογίζον την θέσιν των συμμάχων μας, απεφάσισε να τελειώση με σύντονον ρυθμόν τας προετοιμασίας και αδιαφορούν διά τον καιρόν, θα αρχίση ευρείας κλίμακος επιθετικάς επιχειρήσεις εναντίον των Γερμανών εις όλον το κεντρικόν μέτωπον, το βραδύτερον εντός του δευτέρου δεκαπενθημέρου του Ιανουαρίου. Να μην αμφιβάλλετε ότι θα πράξωμεν παν το δυνατόν, διά να συνδράμωμεν τα ένδοξα συμμαχικά μας στρατεύματα». Η μεγάλη σοβιετική στρατιωτική επίθεση ξεκίνησε στις 12/1/1945. Την αρχή έκανε το Πρώτο Ουκρανικό Μέτωπο από τις θέσεις εξόρμησης δυτικά του Σαντομίρ. Στις 14/1, το Δεύτερο Λευκορωσικό Μέτωπο ξεδίπλωσε τη δική του επίθεση από την αριστερή όχθη του Βιστούλα νότια της Βαρσοβίας. Στις 15/1 ήταν η σειρά του Τρίτου Λευκορωσικού Μετώπου να εξαπολύσει επίθεση στην Ανατολική Πρωσία. Ταυτόχρονα το Τέταρτο Ουκρανικό Μέτωπο εξαπέλυσε επίθεση στα Καρπάθια. Η επίθεση των σοβιετικών στρατιωτικών δυνάμεων ήταν τεραστίων διαστάσεων. Κάλυπτε ένα μέτωπο 1.200 χιλιομέτρων - από τη Βαλτική ως τα Καρπάθια - με τη συμμετοχή 150 μεραρχιών. Ολόκληρος ο κόσμος είχε μείνει άφωνος. «Είναι ίσως η πιο μεγάλη επίδειξη στρατιωτικής δύναμης που έχει δει ποτέ ο κόσμος» έγραφαν οι αγγλικές εφημερίδες και το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει ότι «ποτέ δεν έγινε στην πολεμική ιστορία μια τέτοια επίθεση»4. Λίγο πριν εκδηλωθεί η σοβιετική επίθεση, οι πιο αισιόδοξες προβλέψεις τοποθετούσαν το τέλος του πολέμου στα τέλη του 1945 κι αυτό όχι άδικα. Η συνολική δύναμη της σοβιετικής πολεμικής μηχανής ήταν ακόμη άγνωστη, οι Δυτικοί γνώριζαν πως από μόνοι τους δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά πράγματα και η Γερμανία παρέμενε ακόμη ισχυρή. Στα τέλη του 1944 - αρχές του 1945 ο γερμανικός στρατός, παρά τις βαριές του ήττες στο ανατολικό μέτωπο, είχε στις τάξεις του 5.400.000 άνδρες, 28.500 πυροβόλα και όλμους, 3.950 άρματα και 1.960 αεροπλάνα. Οι εφεδρείες του, που αργότερα χρησιμοποιήθηκαν κατά κύριο λόγο εναντίον των σοβιετικών στρατευμάτων, αριθμούσαν 2.433.000 άνδρες, 2.700 πυροβόλα, 5.300 άρματα και άλλα επιθετικά όπλα και 3.270 αεροπλάνα5. Υπό αυτές τις συνθήκες κανείς δεν περίμενε πως η στρατιωτική μηχανή του Χίτλερ θα εκμηδενιζόταν μέσα σε λίγους μήνες. Κι όμως από τη στιγμή που ξεκίνησε η σοβιετική επίθεση δε χρειάστηκαν περισσότερο από 40 μέρες για να καταρρεύσουν όλα σχεδόν τα ουσιώδη στρατιωτικά εμπόδια που μπορούσε να προβάλει ο γερμανικός στρατός. Με τεράστια ορμή οι δυνάμεις του Κόκκινου Στρατού συνέκλιναν προς το Βερολίνο, σφίγγοντας όλο και περισσότερο την τανάλια γύρω από τον κάποτε αήττητο στρατό του Χίτλερ. Δολοπλοκίες της Δύσης και των χιτλερικών Οταν ξεδιπλώθηκε σ' όλη της την έκταση η σοβιετική επίθεση και φάνηκε καθαρά ότι το τέλος του πολέμου στην Ευρώπη ήταν ζήτημα του άμεσου χρονικού διαστήματος, η γερμανική αντίσταση στο δυτικό μέτωπο εξασθένησε απότομα, ενώ στο ανατολικό πήρε φρενώδη χαρακτηριστικά. Μάλιστα το ανώτατο στρατηγείο της Γερμανίας πήρε τη βάρβαρη απόφαση να μετατρέψει το ανατολικό τμήμα της χώρας σε κρανίου τόπο. Επρεπε να καταστραφούν όλες οι βιομηχανίες, οι αποθήκες τροφίμων, οι γέφυρες, οι σιδηροδρομικές γραμμές, οι αυτοκινητόδρομοι, τα φράγματα, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, τα ορυχεία, οτιδήποτε, με δυο λόγια, που θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο στον Κόκκινο Στρατό6. Στο τέλος Φεβρουαρίου του 1945, τα αγγλοαμερικανικά στρατεύματα πέρασαν εύκολα τη «γραμμή Ζίγκφριντ» των γερμανικών οχυρών κι ακόμη πιο εύκολα πέρασαν το σοβαρό υδάτινο φράγμα στο Ρήνο, αφού οι γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις δεν ανατίναξαν τις γέφυρές του καθώς υποχωρούσαν. Ολη αυτή η κατάσταση μύριζε άσχημα, γεγονός που δεν άργησε να αποκαλυφθεί. Στις αρχές Μαρτίου του 1945, το γερμανικό στρατηγείο έστειλε στην Ελβετία τον στρατηγό Βολφ για να κάνει διαπραγματεύσεις με αντιπροσώπους των ΗΠΑ και της Αγγλίας. Η σοβιετική κυβέρνηση, που πληροφορήθηκε το γεγονός, επέμεινε να πάρουν μέρος στις διαπραγματεύσεις και εκπρόσωποι του σοβιετικού στρατηγείου, αλλά το νόμιμο αυτό δικαίωμά της απορρίφθηκε από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας. Επρόκειτο για μια σαφέστατη παραβίαση των αρχών της αντιχιτλερικής συμμαχίας που κανείς δεν μπορούσε να αντιληφθεί τότε όλη τη σημασία της. Οι διαπραγματεύσεις κράτησαν δύο εβδομάδες και αποσκοπούσαν στη διευκόλυνση της προέλασης των αγγλοαμερικανικών δυνάμεων προς Ανατολάς με τη μεταφορά των γερμανικών δυνάμεων από το δυτικό μέτωπο στο μέτωπο με τον Κόκκινο Στρατό. Εκ των υστέρων, κρίνοντας από τα ίδια τα γεγονότα, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως οι διαπραγματεύσεις εκείνες κατέληξαν σε συμφωνία. Η σοβιετική ηγεσία πάντως δεν αμφέβαλε καθόλου γι' αυτό. Μάλιστα ο Στάλιν, σε μήνυμά του προς τον Ρούσβελτ, στις 3/4/1945, ήταν απολύτως κατηγορηματικός: «Οι διαπραγματεύσεις - έγραφε7 - διεξήχθησαν και ετερματίσθησαν διά συμφωνίας με τους Γερμανούς, συμφώνως προς την οποίαν ο Γερμανός διοικητής εις το δυτικόν μέτωπον στρατάρχης Κέσσελριγκ εδέχθη να ανοίξη το μέτωπον και να αφήση να διέλθουν προς ανατολάς τα αγγλο- αμερικανικά στρατεύματα και οι Αγγλο-αμερικανοί υποσχέθηκαν αντ' αυτού να ελαφρύνουν διά τους Γερμανούς τους όρους της ανακωχής». Η πραγματικότητα στο πεδίο των μαχών ήταν αυτή που περιγράφει ο Στάλιν στο μήνυμά του προς τον Ρούσβελτ. Από τα τέλη Μαρτίου του '45 τα γερμανικά στρατεύματα στο δυτικό μέτωπο πέρασαν ουσιαστικά στο «συμβολικό» πόλεμο. Οι λίγες δυνάμεις που έμειναν εκεί παραδίδονταν χωρίς σοβαρή αντίσταση, ενώ ο κύριος στρατιωτικός όγκος μεταφέρθηκε στο ανατολικό μέτωπο, όπου ως το τέλος έδωσε σκληρότατες μάχες με το σοβιετικό στρατό8. Παρ' όλα αυτά τίποτα δεν ήταν σε θέση να φράξει το δρόμο του Κόκκινου Στρατού προς το Βερολίνο, αν και οι χιτλερικοί προσπάθησαν με κάθε δυνατό τρόπο, χωρίς βεβαίως να το καταφέρουν, να το παραδώσουν στους Δυτικούς. Η Μάχη του Βερολίνου Η επιχείρηση του Βερολίνου άρχισε στις 16 Απριλίου του 1945. Σε όλη τη ζώνη πυρός, ο εχθρός χρησιμοποίησε ένα εκατομμύριο άνδρες, 10.400 πυροβόλα και όλμους, 1.500 άρματα και αυτοκινούμενα βαρέα όπλα και 3.300 αεροπλάνα9. Το συγκρότημα του Βερολίνου αυτό καθ' αυτό αριθμούσε 200 περίπου χιλιάδες άνδρες, 3.000 κανόνια και όλμους, 250 άρματα μάχης και βαριά πολλαπλά ρουκετοβόλα10. Χωρίς αμφιβολία η πόλη είχε μετατραπεί σε μια ιδιαίτερα οχυρωμένη περιοχή. Τα στρατεύματα της πόλης τα διοικούσε ο ίδιος ο Χίτλερ, αν και διοικητής τους είχε οριστεί ο στρατηγός πυροβολικού Βάιντλινγκ. Από την πρώτη ημέρα της επίθεσης ο Κόκκινος στρατός διέσπασε την πρώτη γραμμή άμυνας του εχθρού κι άρχισε η μάχη για τη δεύτερη αμυντική γραμμή. Τις πρώτες τέσσερις ημέρες της επίθεσης στα στρατεύματα του 1ου Λευκορωσικού Μετώπου προχώρησαν 30 χιλιόμετρα σε έκταση μετώπου 70 χιλιόμετρα. Τα στρατεύματα του 1ου Ουκρανικού Μετώπου, που άρχισαν ταυτόχρονα την επίθεση, διέσπασαν τις εχθρικές γραμμές στις τρεις πρώτες ημέρες και προχώρησαν σε μια μεγάλη κυκλωτική κίνηση κατά των γερμανικών δυνάμεων νοτιότερα του Βερολίνου. Τα σχέδια του γερμανικού στρατηγείου να διατηρήσει την αμυντική γραμμή στους ποταμούς Οντερ και Νάισε, ώσπου να φτάσουν στο Βερολίνο τα αμερικανικά στρατεύματα απέτυχαν παταγωδώς. Εν τω μεταξύ μέσα στο Βερολίνο γίνονταν σκληρότατες οδομαχίες. Από τις 26 Απριλίου άρχισε ο κατακερματισμός της πόλης σε τμήματα. Στις 28 του μηνός το συγκρότημα του Βερολίνου κόπηκε σε τρία απομονωμένα τμήματα και η γερμανική διοίκηση έχασε την ικανότητα να διευθύνει τα στρατεύματά της. Δύο ημέρες μετά τα σοβιετικά στρατεύματα κατέλαβαν με έφοδο το Ράιχσταγκ και έστησαν στο θόλο του την Κόκκινη Σημαία της Νίκης. Την 1η Μαΐου του 1945 ανακοινώθηκε πως ο Χίτλερ αυτοκτόνησε. Στις 2 Μαΐου και ώρα 3 το μεσημέρι, τα γερμανικά στρατεύματα σταμάτησαν κάθε αντίσταση. Το Βερολίνο είχε πέσει. Λίγες ημέρες αργότερα ο πόλεμος στην Ευρώπη θα τελείωνε οριστικά και ο Στάλιν θα προέβαινε σε μια σύντομη ανακεφαλαίωσή του. «Πριν από τρία χρόνια - έλεγε ο Σοβιετικός ηγέτης στο διάγγελμά του στις 9 Μαΐου 194511 - ο Χίτλερ δήλωσε δημόσια πως μέσα στα καθήκοντά του περιλαμβάνεται και ο διαμελισμός της Σοβιετικής Ενωσης και η απόσπαση από αυτή του Καυκάσου, της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας, των Βαλτικών και άλλων περιοχών. Δήλωσε ξεκάθαρα: "Θα εξοντώσουμε τη Ρωσία ώστε να μην μπορέσει ποτέ πια να σηκωθεί". Αυτό ήταν πριν τρία χρόνια. Δεν ήταν όμως τυχερό να πραγματοποιηθούν οι παράφρονες ιδέες του Χίτλερ. Η πορεία του πολέμου τις εξανέμισε. Στην πραγματικότητα έγινε κάτι εντελώς αντίθετο από αυτό που έλεγαν μέσα στο παραλήρημά τους οι χιτλερικοί. Η Γερμανία τσακίστηκε κατακέφαλα. Τα γερμανικά στρατεύματα συνθηκολογούν. Η Σοβιετική Ενωση πανηγυρίζει τη νίκη, αν και δεν ετοιμάζεται ούτε να διαμελίσει, ούτε να εκμηδενίσει τη Γερμανία». 1. Στρατάρχης Γ. Κ. Ζούκοφ: «Αναμνήσεις και Στοχασμοί», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», τόμος 2ος, σελ. 410.  2. «Αλληλογραφία Στάλιν - Τσώρτσιλ - Ατλη - Ρούσβελτ - Τρούμαν», εκδόσεις «Μέλισσα», τόμος Α` σελ. 348-349. 3. «Αλληλογραφία Στάλιν - Τσώρτσιλ - Ατλη - Ρούσβελτ - Τρούμαν», εκδόσεις «Μέλισσα», τόμος Α` σελ. 349. 4. Λ. Γιερεμέγιεφ: «Η Σοβιετική Ενωση στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο» εκδόσεις «Ζαχαρόπουλος», σελ. 115-116. 5. «Ο Β` Παγκόσμιος Πόλεμος 1939-1945», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», τόμος 2ος, σελ. 310-311 και Λ. Γιερεμέγιεφ: «Η Σοβιετική Ενωση στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο» εκδόσεις «Ζαχαρόπουλος», σελ. 110. 6. Υπουργείον Αμύνης ΕΣΣΔ: «Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος», Σύνταξη: Γ. Α. Ντεμπόριν, Εποπτεία: Στρατηγός Ι. Ι. Ζούμπκοφ, εκδόσεις ΚΑΔΜΟΣ, Αθήνα 1959, τόμος Β`, σελ. 220-221. 7. «Αλληλογραφία Στάλιν - Τσώρτσιλ - Ατλη - Ρούσβελτ - Τρούμαν», εκδόσεις «Μέλισσα», τόμος β`, σελ. 200. 8. Υπουργείον Αμύνης ΕΣΣΔ: «Β` Παγκόσμιος Πόλεμος», εκδόσεις «20ός Αιώνας», σελ. 406. 9. Λ. Γιερεμέγιεφ: «Η Σοβιετική Ενωση στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο» εκδόσεις «Ζαχαρόπουλος», σελ. 122. 10. Υπουργείον Αμύνης ΕΣΣΔ: «Β` Παγκόσμιος Πόλεμος 1939-1945», εκδόσεις ΚΥΨΕΛΗ, τόμος Γ`, σελ. 95. 11. Ι. Β. Στάλιν: «Ο Μεγάλος Πόλεμος για την Πατρίδα», εκδόσεις «ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ», Αθήνα 1946, σελ. 136-137. πηγή: Ριζοσπάστης, Κυριακή 28 Απρίλη 2002, Γιώργος ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ====================================== Σύντομη Περιγραφή:  Γιώργος Πετρόπουλος Ηταν 30 Απριλίου του 1945 και ώρα 21.50 όταν ο επιλοχίας Μ. Α. Φ. Γιεγκόροφ και ο λοχίας Μ. Β. Καντάρια του σοβιετικού στρατού έστησαν την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο, τη Σημαία της Νίκης, πάνω από τον κεντρικό Τρούλο του Ράιχσταγκ. Αμέσως μετά, ο διοικητής της 3ης στρατιάς κρούσης στρατηγός Β. Ι. Κουζνετσόφ, που παρακολουθούσε προσωπικά την ιστορική μάχη κατάληψης του Ράιχσταγκ, πήρε στο τηλέφωνο το κέντρο διοίκησης και ανακοίνωσε στο στρατάρχη Ζούκοφ: «Στο Ράιχσταγκ κυματίζει η κόκκινη σημαία! Ζήτω, σύντροφε στρατάρχη!».

Η εθνική ταυτότητα και οι αρνητές της !

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

[Πηγή: Ελευθεροτυπία, 02/05/2014]

Τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη υπονομεύονται σήμερα από δύο αναπάντεχες πλευρές: την «εξατομίκευση» και την «κοινοτικοποίηση». Στην πρώτη, συρρικνώνονται στο άτομο και στον ατομικισμό, ενώ ο άνθρωπος έχει επίσης συλλογικά δικαιώματα, την ένταξη σε ευρύτερα σύνολα και συλλογικές δράσεις. Το συνεταιρίζεσθαι και απεργείν αποτελούν επίσης μέρος των ανθρώπινων δικαιωμάτων. 

Η πολιτιστική ταυτότητα, η εθνική και εδαφική ακεραιότητα και ασφάλεια αποτελούν αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα εθνικά ζητήματα είναι πλέον παρωχημένα. Ωστόσο, εξ αιτίας τους, απειλείται σήμερα τρίτος παγκόσμιος πόλεμος.

Από την άλλη, για τις ποικίλες μειονότητες, κάποιοι αξιώνουν εξαιρέσεις από τους δημοκρατικούς κανόνες καθολικής ισχύος. Ακραία περίπτωση η μουσουλμανική «σαρία», που κάποιοι διεκδικούν για τη μειονότητά τους, σε απόκλιση από τους δημοκρατικούς νόμους του κράτους που ισχύουν για όλους. Με τη σημερινή έξαρση των ποικίλων «κοινοτισμών», υπονομεύεται ο νόμος της δημοκρατικής βούλησης και η κοινωνία κερματίζεται σε υποδιαιρέσεις με ξεχωριστούς νόμους για κάθε μία. 

Από αρχαιοτάτων χρόνων, οι μεγάλες δυνάμεις χρησιμοποιούν το «διαίρει και βασίλευε», προκειμένου να υποτάσσουν μειονότητες και πλειονότητες στο δικό τους νόμο. Στις τοπικές διενέξεις, που η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπέθαλπε, η ίδια υποστήριζε πάντα τον αδύναμο εναντίον του ισχυρού, προκειμένου να επιβάλλεται σε αμφοτέρους. Το αυτό έπραττε η γηραιά Αλβιών και συνεχίζουν σήμερα οι επίγονοί της.

Παράδοξο είναι ότι κάποιοι άνθρωποι της Αριστεράς υποστηρίζουν σήμερα μονόπλευρα τα δικαιώματα της κάθε «ετερότητος», ενώ ταυτόχρονα διαβάλλουν ως «εθνικιστικά» αυτά της δημοκρατικής πολιτείας για όλους. Με «αριστερή» αυτάρκεια και έπαρση, απορρίπτουν ως «εθνικισμό» την ανάγκη και το δικαίωμα των απλών ανθρώπων για ένταξη στην πλειονότητα, στο εθνικό σύνολο, ενώ παράλληλα ενθαρρύνουν την ένταξη σε μειονότητες, αφού το πρώτο κηρύσσεται «αντιδραστικό», ενώ το δεύτερο «προοδευτικό». Διαβεβαιώνουν πως ό,τι είναι «εθνικό» αποτελεί πλασματικό προϊόν του «βαθέος κράτους και των μυστικών υπηρεσιών», ενώ ό,τι «μειονοτικό» είναι «συμπαγές» και συνεπώς «γνήσιο». Φυσικά, συμπαγή πράγματα δεν υπάρχουν παρά μόνο στη φαντασία εμπόρων και μεταπρατών. Ακόμη και τα πλέον «συμπαγή» διαπερνώνται από αντιφάσεις μοιραίες και αξεπέραστες. 

Αν οι άρχουσες τάξεις και οι αντίστοιχες μυστικές υπηρεσίες χειραγωγούν τα φρονήματα των πολιτών, είτε «εθνικά» είτε «μειονοτικά», αυτό δεν συνεπάγεται ότι τα φρονήματα δεν υπάρχουν αφ' εαυτών. Δεν είναι λίγες φορές που τα εθνοτικά φρονήματα, είτε πλειονοτήτων είτε μειονοτήτων, συγκρούστηκαν με τις εξουσίες. Στο 19ο αιώνα, εθνικές διεκδικήσεις ωρίμασαν τις κοινωνικές συνειδήσεις. Οι πρωτοπόροι στα εθνικά ζητήματα ήσαν και στα κοινωνικά. Οι Ματσίνι (1805-1872) και Γκαριμπάλντι (1807-1882) στην Ιταλία, ο Χοσέ Μαρτί (1853-1895) στη Λατινική Αμερική. Στην Ελλάδα, οι ριζοσπάστες του19ου αιώνα, όπως ο Ρόκκος Χοϊδάς (1830-1890), συγκρούστηκαν με τις εξουσίες, τόσο στα εθνικά όσο και στα κοινωνικά ζητήματα. Το ΕΑΜ στην Κατοχή συνδύασε την εθνική ευαισθησία με την κοινωνική. Ακόμη, η Παρισινή Κομμούνα (1871), κορυφαίο κοινωνικό γεγονός, από την εθνική ταπείνωση προέκυψε, λόγω της εισβολής των γερμανικών στρατευμάτων μέχρι το Παρίσι και ως λαϊκή καταγγελία της παράδοσης της γαλλικής άρχουσας τάξης στους κατακτητές. 

Μπορεί ο εθνικισμός να θεωρείται «ύποπτος», ως προϊόν «σκοτεινών» διεργασιών, όμως η εθνική συνείδηση και τα εθνικά προβλήματα υπάρχουν ως φαινόμενα αφ' εαυτών, χωρίς αναγκαστικά να χειραγωγούνται από μυστηριώδη κέντρα. Αλλωστε, επειδή αφ' εαυτών διατηρούν υψηλή λαϊκή ευαισθησία, γι' αυτό προσφέρονται σε δημαγωγική εκμετάλλευση από «εθνικιστικής» πλευράς, αλλά εξ ίσου, και όχι λιγότερο, από «αντι-εθνικιστικής». Οι κάτοικοι κάθε χώρας, ανεξαρτήτως εθνικής προέλευσης, γλωσσικών, πολιτιστικών και θρησκευτικών χαρακτηριστικών, έχουν αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα στη δημοκρατική ισονομία, ισοπολιτεία, κοινωνική σταθερότητα, εδαφική ακεραιότητα για το σύνολο των πολιτών. 

Οσο διαβλητή είναι η οικειοποίηση αυτού του δικαιώματος από την πλευρά του «εθνικισμού», ο οποίος επενδύει στην παθολογία ενός ιστορικού και αναφαίρετου ανθρώπινου δικαιώματος, άλλο τόσο διαβλητή είναι η απόρριψη αυτού του δικαιώματος στην εποχή μας, με εφαλτήριο τη «μετανεοτερικότητα» και την υπέρβαση των «μεγάλων αφηγήσεων». Οι τελευταίες υπήρξαν πάντοτε στο παρελθόν και θα υπάρχουν στο μέλλον, έστω και εάν μεταβάλλονται σε μέγεθος. 

Οταν σήμερα η Αριστερά προασπίζεται τη «συνοχή του κοινωνικού ιστού», αυτό τι άλλο σημαίνει, εάν όχι την υπεράσπιση των κοινωνιών και των εθνών, που σήμερα διαμελίζονται από το νεοφιλελευθερισμό; 

Οπως εσημείωνε ο ιστορικός ηγέτης του σοσιαλισμού Ζαν Ζορές (1859-1914), ο προλετάριος που χάνει τα πάντα, αναδιπλώνεται μοιραία στο έσχατο που του απομένει: στο σύνολο των ομοίων του, στην πατρίδα, στην κοινωνία, στην εθνική ταυτότητα. Οι προλετάριοι έχουν πατρίδα, επειδή δεν έχουν τίποτε άλλο, το κεφάλαιο δεν έχει, επειδή έχει όλα τα άλλα. Το παρελθόν δεν είναι παρωχημένο, αλλά πάντοτε παρόν. Ο ίδιος συμπλήρωνε: ο προλεταριακός δι-εθνισμός προϋποθέτει όχι την κατάργηση των πατρίδων, αλλά την υπεράσπισή τους: αλληλεγγύη μεταξύ προλετάριων όλων των χωρών, όχι του κόσμου γενικά. 

Εάν αγνοηθούν οι χώρες, τα έθνη, ο δι-εθνισμός αποβαίνει κενή λέξη. Το προλεταριάτο, ετόνιζε ο Μαρξ, δεν προασπίζεται μόνον το συμφέρον του, αλλά αναδεικνύει ότι αυτό ταυτίζεται με το συμφέρον ολόκληρης της κοινωνίας. 

Οσάκις η Αριστερά αναλαμβάνει τον πατριωτισμό, ηγεμονεύει. Οσάκις τον αποποιείται, εύκολα διαβάλλεται ως «συντεχνιακή». 

Εάν η «πατρίδα» και η «ταυτότητα» θεωρηθούν απατηλά «ιδεολογήματα» μεγάλων αφηγήσεων, γιατί το αυτό να μην ισχύει επίσης για το μέγιστο ιδεολόγημα της «αποϊδεολογικοποιημένης» εποχής μας: την υποθετική, δυσλειτουργική και κατ' εξοχήν προβληματική, ακόμη και για τον καπιταλισμό, «παγκοσμιοποίηση»;

kvergo@gmail.com

Καλήν ΑΝΑΣΤΑΣΗ Καρδαμαίοι! Καλήν ΑΝΑΣΤΑΣΗ Έλληνες! Καλήν ΑΝΑΣΤΑΣΗ Πατρίδα

Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ τής Ελλάδος καί τών Ελλήνων δέν θά έχει τέλος, εάν δέν ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ  τούς αρχιδωσίλογους "ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ" τής Οκάς, τά ΠΟΥΛΗΜΕΝΑ  ΤΟΜΑΡΙΑ τών ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΩΝ καί τής διαπλοκής, καί τούς εξωνημένους αρουραίους τής "δημοσιογραφικής

πορνείας"!
ΕΛΛΗΝΕΣ!  Ψηλά τό κεφάλι! Ούτε βήμα πίσω! Νά γκρεμίσουμε τούς φανερούς ( καί κυρίως τούς ΚΡΥΦΟΥΣ !) πολιτικούς λωποδύτες, που οι μέν αδιστάκτως συντρίβουν, οι δέ, κρυπτόμενοι καί υπογείως, βοηθούν τούς πρώτους νά συντρίψουν, τόν Ελληνικόν  Λαόν καί τόν Ελληνισμόν!  
  Οι εκλογές, που έρχονται, είναι ΑΝΙΚΑΝΕΣ νά συντρίψουν από μόνες τους τούς ΔΥΝΑΣΤΕΣ  τής ΕΛΛΑΔΟΣ. 
 Μπορούν, όμως, νά ανοίξουν τόν δρόμο γιά ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ  ΤΟΜΟΥ ΜΑΣ ! 
Τό Αναστάσιμο φώς, άς γίνει ο ΣΠΙΝΘΗΡΑΣ  τής επερχόμενης ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ! 
Ο καθείς εφ' ώ ετάχθη! 
----------------------------------------------

Merkel, raus aus Griechenland ( Έξω η Μέρκελ από τήν Ελλάδα)- ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ( Keine Nachrichten in DEUTSCHE BESETZUNG)!

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ!  
ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΜΠΟΫΚΟΤΑΖ ΣΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ.

  
ΠΡΙΝ ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝ, ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΤΟΥ. 
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ, ΣΤΕΊΛΤΕ ΤΟ ΣΤΌ ΔΙΑΟΛΟ!
ΕΞΩ  ΟΙ ΟΥΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΝΑΖΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ! 

Nazis  und Merkel, raus  aus Griechenlad! 

Το Μήνυμα του ’21: «ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ! ΗΛΘΕ Η ΩΡΑ»

Το σύνθημα αυτό έδωσαν τα εκατομμύρια των Ισπανών που ξεχύθηκαν στους δρόμους, στο κέντρο της Μαδρίτης, από κάθε γωνιά της Ισπανίας: «Πορείες για την Αξιοπρέπεια»…
 
«Στους δρόμους! Ήρθε η ώρα», σάλπισε το «Μανιφέστο των πορειών της Αξιοπρέπειας», με τα συνθήματα που συμπυκνώνουν τα μεγάλα αιτήματα της εποχής:

«Όχι στην πληρωμή του χρέους
Ούτε μια περικοπή παραπάνω
Έξω οι κυβερνήσεις της τρόικας
Ψωμί, δουλειά και στέγη για όλους και όλες»

Κοινωνικά (ταξικά) αιτήματα κλασσικά, αλλά προσαρμοσμένα στην εποχή του ΥΠΕΡ-εθνικού ιμπεριαλισμού, στην εποχή της ΕΕ και του ευρώ, στην εποχή της τρόικας: Στην εποχή του 4ου Ράιχ…

Κοινωνικά αιτήματα που ξαναφέρνουν στην επικαιρότητα των αγώνων και τα ΕΘΝΙΚΑ αιτήματα: Την Απελευθέρωση και Ανεξαρτησία των εθνικών κρατών και κοινωνιών από τις «δαγκάνες» κάθε τρόικας, από τον οδοστρωτήρα της Νέας Τάξης που ισοπεδώνει και καταλύει τις εθνικές υποστάσεις των κοινωνιών, που υπονομεύει και διαλύει τους συνεκτικούς ιστούς των λαών και μετατρέπει τα έθνη-κράτη σε προτεκτοράτα και τους λαούς σε πολυπολιτισμικές αγέλες…

«Στους δρόμους! Ήρθε η ώρα». Αυτό είναι το ιστορικό μήνυμα σήμερα. Ένα μήνυμα που ζωντανεύει το αγωνιστικό μήνυμα του ’21: «Ελευθερία ή Θάνατος», «Αξιοπρέπεια ή Θάνατος», «Αγώνας για τη ζωή ή σκλαβιά και υποταγή στο 4ο Ράιχ»…

Στην Ελλάδα έχει καθυστερήσει, δραματικά, αυτή η ώρα: Όλοι στους δρόμους!

Εδώ η βαρβαρότητα και η μοχθηρία των νέων αποικιοκρατών έχουν πάρει μακάβριες διαστάσεις, βρισκόμαστε υπό ΚΑΤΟΧΗ και ακόμα περιμένουμε «Μεσσίες» και «θαύματα»…

Ένας είναι ο «Μεσσίας» και μία η «υπερδύναμη»: ο λαός στο δρόμο…

Στους δρόμους, λοιπόν, ήρθε η ώρα…

Για να μην ακούμε το Σαμαρά και τα άλλα δωσίλογα ανδρείκελα να μας εμπαίζουν ασύστολα για «νέα Ελλάδα», για «εποχές ανάπτυξης» κ.λπ, την ώρα που παίζουν το θάνατό μας: Το ΤΕΛΟΣ μας…

Η ισπανική 22η Μαρτίου ας γίνει η αναφορά μας…

Και η 25η Μαρτίου η επαναστατική έμπνευση και το λάβαρό μας…

ΗΛΘΕ Η ΩΡΑ!
-----------------------
Πηγή

Ουκρανία: το τέλειο πραξικόπημα της Υπερεθνικής Ελίτ !

Toυ ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ 

Στην Ουκρανία, η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) που διαχειρίζεται την Νέα Διεθνή Τάξη, η οποία θεμελιώνεται, στο οικονομικό επίπεδο, στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και, στο πολιτικό, στις κατά τόπους Κοινοβουλευτικές Χούντες, οι οποίες αποτελούν μια παρωδία αντιπροσωπευτικής «δημοκρατίας» (ενώ και η ίδια είναι παρωδία της πραγματικής άμεσης δημοκρατίας) επέτυχε, μέσα σε λίγους μήνες, το τέλειο πραξικόπημα.

Δηλαδή, όπως φαίνεται τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, την προσεχή αλλαγή καθεστώτος με τη μέθοδο της ψευδο-«επανάστασης» που τελειοποίησε στην Αραβική «Άνοιξη».

Έτσι, μέσα στις πρώτες δυο δεκαετίες απο τότε που δημιουργήθηκε η άτυπη αυτή Υ/Ε, μια σειρά καθεστώτων που αντιστέκονταν στην ενσωμάτωση τους στη ΝΔΤ έχουν ήδη ανατραπεί (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη) ή είναι υπό ανατροπή (Ουκρανία, Συρία), ενώ παρόμοιες διαδικασίες έχουν ξεκινήσει στη Βενεζουέλα και άλλα πραγματικά αντιστεκόμενα καθεστώτα όπως η Βολιβία ―σε αντίθεση με τα καθεστώτα της εκφυλισμένης Αριστεράς (Βραζιλία, Αργεντινή κλπ) που είναι ήδη ενσωματωμένα στη ΝΔΤ, με κυβερνήσεις τύπου ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα έγινε φανερό ότι δεν απαιτούνται πια τα παλιά στρατιωτικά πραξικοπήματα που αποκάλυπταν την πραγματική φύση των δυτικών καθεστώτων και δικαίωναν τις παλιές ριζοσπαστικές θεωρίες ότι η αστική «δημοκρατία» δεν είναι παρά ένα επικάλυμμα που, όταν το αστικό καθεστώς κινδυνεύει, δεν έχει κανένα πρόβλημα να το παραμερίσει για ένα χρονικό διάστημα μέχρι να συντρίψει το λαϊκό κίνημα για πολλές δεκαετίες (τελευταίο παράδειγμα αυτό της Χιλής).

Για πρώτη φορά στην Ιστορία, οι ελίτ έχουν σφετεριστεί ακόμη και την ίδια την έννοια και την μέθοδο της επανάστασης για την επιτυχία των δικών τους σκοπών.

Με δεδομένο τον καθολικό πια έλεγχο της πληροφόρησης από την Υ/Ε και τις ντόπιες ελίτ που παίζουν ρόλο νομάρχη της, αλλά και τον ρόλο της σημερινής «Αριστεράς», η οποία, ενώ στο παρελθόν έπαιζε ένα απομυθοποιητικό ρόλο των συστημικών ΜΜΕ, σήμερα κατά κανόνα είναι και αυτή ενσωματωμένη στην ΝΔΤ και απλώς παρουσιάζει ταυτόσημες αναλύσεις με αυτές των ελίτ, (χρωματισμένες με ροζ, κόκκινο, μαύρο κ.λπ., ανάλογα με την ιδεολογική κατεύθυνσή της), το αποτέλεσμα είναι μια γενικευμένη σύγχυση, όπως ακριβώς επιδιώκει και η Υ/Ε για να κάνει άνετα την «δουλειά» της.

Ας δούμε όμως συνοπτικά, όσο επιτρέπει ο χώρος, πώς στήθηκε το τέλειο πραξικόπημα της Υ/Ε στην Ουκρανία.

Τον περασμένο Νοέμβρη, όπως μάθαμε από τα ΜΜΕ της Υ/Ε, ξεκίνησε μια υποτίθεται αυθόρμητη ειρηνική «επανάσταση», όταν ο νόμιμα εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας Γιανουκόβιτς, ένας διεφθαρμένος επαγγελματίας πολιτικός της μετά-σοβιετικής γενιάς που εξέφραζε όμως περισσότερο το Ρωσόφιλο ανατολικό τμήμα της χώρας, σε αντίθεση με τους Τιμοσένκο και Γιουσένκο που εξέφραζαν το παραδοσιακά δυτικόφιλο τμήμα της Ουκρανίας, αρνήθηκε να υπογράψει την συμφωνία σύνδεσης της χώρας με την ΕΕ. Και αυτό, όχι τόσο γιατί αγωνιούσε ότι σε παραμονές χρεοκοπίας της Ουκρανίας αυτό θα οδηγούσε τα λαϊκά στρώματα σε ανάλογη οικονομική καταστροφή με την Ελληνική, αλλά κυρίως γιατί ήξερε ότι αυτό θα ήταν ο πολιτικός του τάφος.

Όμως, η Υ/Ε ήταν απόλυτα προετοιμασμένη γι’ αυτό το ενδεχόμενο, ξέροντας την αντίδραση της Ρωσικής ελίτ, η οποία δεν είναι μεν αντικαπιταλιστική, αλλά και δεν αντιδρά απλώς σαν εναλλακτικός ιμπεριαλισμός, όπως υποστηρίζουν απηρχαιωμένες Μαρξιστικές» αναλύσεις.

Η Ρωσική ελίτ υπό τον Πούτιν, εκφράζει συγχρόνως ένα πελώριο εθνικιστικό κίνημα που ενώνει από εθνικιστές και ορθόδοξους μέχρι πραγματικούς κομουνιστές και ελευθεριακούς, σε ένα άτυπο παλλαϊκό μέτωπο κατά της παγκοσμιοποίησης.

Φυσικά η Ρωσική ελίτ δεν συμμερίζεται τους στόχους του μετώπου αυτού στον βαθμό που απαιτούν πλήρη ρήξη με τη ΝΔΤ, γιατί ο πραγματικός στόχος της είναι να κατακτήσει ισότιμη θέση μέσα στην Υ/Ε με τα άλλα μέλη της, ενώ βέβαια η Υ/Ε, από την εποχή του Γέλτσιν, είχε σχεδιάσει για τη Ρωσία το ρόλο ενός υποτελούς μέλους, σε σχέση εξάρτησης και όχι αλληλεξάρτησης.

Έτσι, μια οργανωμένη, και χρηματοδοτούμενη από την Υ/Ε, «πρωτοπορία» μερικών εκατοντάδων αρχικά ανθρώπων, στους οποίους πρωτοστατούσαν πραγματικοί νεοναζιστές, με πραγματικά τάγματα εφόδου και όπλα, κατέβηκε στους δρόμους, στην αρχή ειρηνικά, όπως ακριβώς συνέβη στη αρχή και στη Συρία, πλαισιώνοντας όμως σταδιακά όλο και περισσότερους, αστούς κυρίως, δυτικόφιλους Ουκρανούς.

Όπως είναι άλλωστε γνωστό η Ουκρανία έγινε ενιαίο κράτος, για πρώτη φορά στην Ιστορία της, μόλις το 1939, με το δυτικό γεωγραφικά τμήμα της να έχει παραδοσιακές και πολιτιστικές σχέσεις με τη δύση, ενώ το ανατολικό με τη Ρωσία.

Όταν κατόπιν η ρωσική ελίτ πρόσφερε ένα γενναιόδωρο πρόγραμμα βοήθειας που θα απομάκρυνε τον κίνδυνο Ελληνικής καταστροφής, χωρίς απώλεια της κυριαρχίας της χώρας, ο Γιανουκόβιτς φυσικά το δέχθηκε αμέσως.

Μέχρι τη συνάντηση των ηγετών ΕΕ και Γιανουκόβιτς στο Βίλνιους στο τέλος Νοέμβρη, οπότε η Ευρω-ελίτ αποφάσισε γενική επίθεση βλέποντας ότι το καθεστώς Γιανουκόβιτς δεν συμμορφωνόταν, οι διαδηλώσεις ήταν ακόμη βασικά ειρηνικές.

Τότε, όμως, η νεοναζιστική ένοπλη πρωτοπορία πλαισίωσε μεγάλο συλλαλητήριο, όπου η ίδια επιδόθηκε σε επιθέσεις με μπουλντόζες , μολότοφ και παρόμοια «ειρηνικά μέσα» κατά κυβερνητικών κτιρίων.

Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της ΕΕ (και τις ΗΠΑ φυσικά) η κατάληξη θα ήταν βέβαια σωροί νεκρών διαδηλωτών και πιθανότατα επιβολή κατάστασης ανάγκης.

Ο Γιαννουκόβιτς όμως, μη θέλοντας να κόψει τις γέφυρες με την Υ/Ε, δεν έκανε τίποτα από αυτά. Η μεγάλη «καταστολή» επομένως που ισχυρίζεται η εκφυλισμένη «αριστερά» (βλ. άρθρο Κ.Σ., «Ε», 19/2/2014) είναι άλλος ένας μύθος μιας «αριστεράς» που υποστήριξε κάθε στημένη «εξέγερση» της Υ/Ε από τη Λιβυκή , μέχρι την Ουκρανική.

Η πολιτική αυτή συνεχών υποχωρήσεων του Γιανουκόβιτς συνεχίστηκε μέχρι χθες, όταν η οργανωμένη πρωτοπορία, πιθανώς με την συμμετοχή και ξένων πρακτόρων «ελεύθερων σκοπευτών» (ακριβώς όπως στη Συρία) προέβη σε αιματοκύλισμα για να δοθεί η αφορμή για τη σημερινή διαγραφόμενη παράδοση του καθεστώτος στην ΕΕ, που θα συντελεστεί με τις εκλογές σε λίγους μήνες, στο σημερινό κλίμα τρομοκρατίας, και την ...πανηγυρική επανεκλογή της Τιμοσένκο...

 ---------------------
Σημείωση τού " Καρδαμάς" :  Είναι σημαντικό νά παρατηρήσει ο Αναγνώστης τήν φωτογραφία, διά τής οποίας  συνοδεύεται τό άρθρο ( επάνω) :  " διαδηλωτές"  καί "διαμαρτυρόμενοι", ντυμένοι μέ ΜΠΟΥΦΑΝ, που έχουν τήν Γερμανική σημαία, καί κρατώντας τσεκούρια!!!!  Ποιός εμίλησε γιά Πράκτορες τού κερατά; 
ΠΗΓΗ:
http://inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2014/2014_02_23.html
http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/
www.periektikidimokratia.org

http://resaltomag.blogspot.gr/2014/02/blog-post_23.html#more 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ! Kαί τό 2014 μέ Ἐλεύθερη Πατρίδα, μέ Ἐλεύθερη τήν Ἑλλάδα!

 

( Ἀπό τό Ἀναγνωστικόν  τῆς Γ΄ Δημοτικοῦ. 

Ἀγγελικῆς Βαρελᾶ. ΟΕΔΒ, 1977)

Πρίν ἀκόμη τό σχολεῖο ἁλωθῆ ἀπό  τούς ἐθνομηδενιστές καί τούς ἀπάτριδες, ὅταν ἀκόμη τό σχολεῖο ἐδίδασκε ἦθος, ἀρχές καί ἀγάπη πρός  τήν Πατρίδα! 

Ὅταν ἐδίδασκε τήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον μαζί μέ τήν ἀγάπη πρός τήν Οἰκογένεια καί τήν Πατρίδα, καί ὄχι ἐναντίον τους!