Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

Διαγουμισμένη χώρα, κοινωνικοί "πελταστές τού Ιφικράτους" καί νέο πολιτικό «1909»!

 Διαγουμισμένη χώρα, κοινωνικοί "πελταστές τού Ιφικράτους" καί  νέο πολιτικό «1909»!


                                                                                                                                                                               τού Άγγελου  Λιβαθηνού(*)
Μὴν αμελήσετε.
Πάρτε μαζί σας νερό.
Τὸ μέλλον μας  έχει πολλή ξηρασία.
 ( Μιχάλης Κατσαρός, "Θὰ σάς περιμένω")
Μετά από δύο χρόνια μίας κοινωνικώς ανελέητης καί εθνικώς καταστροφικής πολιτικής τού «μεγάλου ποδηλάτη» ( ΓΑΠ) καί τού κόμματός του(ΠΑΣΟΚ), καί αφού πρώτα ως «πρωθυπουργός» διέσυρε διεθνώς τήν χώρα μας καί τούς Έλληνες καί  έρριξε σχεδιασμένα τήν Ελλάδα στόν λάκκο τών διεθνών τοκογλύφων καί τής  αδίστακτης τραπεζοοικονομικής χούντας(ΔΝΤ, κ.λπ),  υπό τήν πίεση καί τής ευρισκομένης τότε στά πρόθυρα τής εκρήξεως ελληνικής κοινωνίας, ο ελληνόφων «πρωθυπουργός» εγκατέλειψε «κακήν κακώς» τήν διακυβέρνηση τής χώρας, τόν Νοέμβριον τού 2011.

  Τό διεφθαρμένο καί σάπιο πολιτικό σύστημα τού τόπου (μεγαλονταβατζήδες, μεγαλοεργολάβοι,  μεγαλοεκδότες,  μεγαλοτραπεζίτες, λοιπά ( μικρά καί μεγάλα) τρωκτικά τού δημόσιου πλούτου,  καί τό  διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό τους), στηριζόμενο καί από τά ευρωπαϊκά καί διεθνή κέντρα τού  οικονομικού ιμπεριαλισμού, επέβαλαν στήν συνέχεια μία νέα δοτή κυβέρνηση, γιά νά ολοκληρώσει τό έργο τού εξανδραποδισμού τών ελλήνων εργαζομένων, τής κυριολεκτικής διάλυσης τής ελληνικής κοινωνίας καί τής απεμπόλησης τής εθνικής κυριαρχίας τής χώρας.

  Η κυβέρνηση αυτή υπό τόν κ. Παπαδήμον, η κυβέρνηση τού «μαύρου Μετώπου», χωρίς καμμία λαϊκήν νομιμοποίηση, στηριζόμενη από τούς τρείς  πολιτικούς πυλώνες τού δωσιλογισμού καί τής υποτέλειας ( ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ), ολοκλήρωσε τήν καταστροφή, που έφερε στόν τόπον τό «παιδί από τήν Μινεσότα», υπογράφοντας  τό δεύτερο ισοπεδωτικό καί ταπεινωτικό γιά τήν χώρα μας  καί γιά τούς Έλληνες «Μνημόνιο».

  Από τήν άλλη μεριά, ο ελληνικός λαός, δέσμιος τών  τραγικών πολιτικών επιλογών του κατά τίς τελευταίες δεκαετίες καί  κυρίως κατά τίς τελευταίες βουλευτικές εκλογές τού 2009, έδειχνε νά παραπαίει, αδυνατώντας νά συγκροτήσει ένα ισχυρό καί ρωμαλέο μέτωπο αντίστασης, που θά ανέτρεπε τήν κυβέρνηση τών δωσιλόγων καί θά πολτοποιούσε  τό καθεστώς τής ευρωκατοχικής «νομιμότητας».

  Η προκήρυξη τών εκλογών τής 6ης Μαΐου 2012 έγινε υπό τήν τεράστια κοινωνικήν πίεση καί υπό τόν φόβον τού διευθυντηρίου τών εγχωρίων  «νταβάδων» τής οικονομικής καταστροφής τής χώρας, γιά  μία πιθανή  "ανεξέλεγκτη κοινωνικήν έκρηξη", μέσα από τήν οποίαν τό ίδιο θά κατέρρεε «αύτανδρο».

  Τά αποτελέσματα, δέ,  αυτών τών εκλογών απετέλεσαν  ένα συγκλονιστικό πολιτικό καί κοινωνικό γεγονός, όμοιον τού οποίου, σέ έκταση καί κοινωνική σημασία, δέν καταγράφεται  στήν μεταπολεμικήν  πολιτικήν Ιστορία τής Ελλάδος.
  Οι Έλληνες ψηφοφόροι καί κυρίως τά ευρέα λαϊκά στρώμματα, απελευθερωμένοι από ιδεοληπτικές προκαταλήψεις καί παγιδεύσεις, απετίναξαν τόν ζυγό τού  οπαδικού δουλοπάροικου, υπερέβησαν τά φοβερά εμπόδια, τήν ιδεολογική τρομοκρατία  καί τίς απίστευτες απειλές, που τού έστηναν  καί εκτόξευαν καθημερινά από τά «ΜΜΕ» οι ιδεολογικοί ροπαροφόροι  τού δωσίλογου κοτσαμπασισμού, καί, δρώντας αυτοί σαν κοινωνικοί «πελταστές τού Ιφικράτους»(1), μέ τήν ευρεία διασπορά των ψήφων καί τά συντριπτικώς χαμηλά ποσοστά τών τριών πρωταγωνιστών τής λεηλασίας τής χώρας, συνέτριψαν τούς τρείς πυλώνες (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ) στήριξης  τού μεταπολιτευτικού αδίστακτου καθεστώτος τής διαφθοράς, τής κλεπτοκρατίας, τής ξενοδουλείας  καί τής υποτέλειας.

Στίς διαφαινόμενες τότε ( καί βέβαιες όπως απεδείχθη) νέες εκλογές τής 17ης Ιουνίου προέκυπτε γιά τόν ελληνικόν λαόν μία μοναδική ευκαιρία: νά δώσει τό οριστικό καί θανατηφόρο κτύπημα καί νά κονιορτοποιήσει τό ετοιμόρροπο πολιτικό σύστημα, στέλνοντάς το οριστικώς στόν Κοινωνικόν Αποτεφρωτήρα.
  Κατά τήν προεκλογική περίοδο, όμως, τών εκλογών τής 17ης Ιουνίου 2012, τό, λαβωμένο ήδη,  αδίστακτο πολιτικό σύστημα έκανε τά πάντα γιά τήν αυτοσυντήρησήν του. Όπως κάθε πολιτικό καθεστώς, που καταρρέει καί  σαπίζει,  μέσα από τους αυτόματους μηχανισμούς τής αυτοάμυνάς του καί αναγκασμένο εκ των πραγμάτων, αποφασίζει νά "θυσιάσει" τό πολιτικό προσωπικό, που εκφράζει τό παλιό καί τήν σήψη, καί παράλληλα   δημιουργεί, προωθεί  καί αναδεικνύει τίς δυνάμεις εκείνες, οι οποίες  προσφέρονται, παγιδεύοντας τόν κόσμο μέ κίβδηλα  συνθήματα περί «κάθαρσης», γιά νά  αναπαλαιώσουν τήν σήψη καί  νά εδραιώσουν ακόμη πιό αποτελεσματικά τό καθεστώς τής υποτέλειας.
 Μετά τό συνταρακτικό αποτέλεσμα τής 6ης Μαΐου, αυτό ακριβώς  τό σχέδιο προωθήθηκε από τίς  καθεστωτικές «πόρνες» τής δημοσιογραφίας, από τούς αδίστακτους «νταβατζήδες» τής διαπλοκής, καί από τά εξωθεσμικά ευρωπαϊκά καί ιμπεριαλιστικά κέντρα, προωθώντας στελέχη τού σάπιου πασοκισμού μέσα στίς τάξεις τού αναδυομένου ΣΥΡΙΖΑ ή τής ΔΗΜΑΡ. Έτσι, ώστε εκείνο, που συνέτριψε  καί έδιωξε από τήν πόρτα ο λαός  μέ τήν ψήφον του στίς 6 Μαΐου, νά ξαναμπεί από τό παράθυρο, γιά νά ξαναστηθή στά πόδια του  τό καταρρέον πολιτικό σύστημα  μέ «προσωπείο» αλλαγής καί κάθαρσης! 
 Καί Ελληνικός Λαός, κατά ένα σημαντικό μέρος του  καί γιά μίαν ακόμη φορά, χειραγωγούμενος από τήν ζοφερή καθεστωτική προπαγάνδα, επαγιδεύθηκε στήν φενάκη τού ντόπιου δωσίλογου κατεστημένου καί εφορτώθηκε στήν πλάτη του τό βάρος τής αναστήλωσης τού νέου διπολισμού τής απάτης τής "Ευρωζώνης" καί τού "Ευρώ", καί κατέστρεψε, εξουδετερώνοντας  μόνος του, εκείνο τό οποίο είχε ο ίδιος δημιουργήσει στίς εκλογές τού Μαΐου, δηλαδή τίς βάσεις γιά τήν ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΤΡΙΒΗ τού καθεστώτος τής λεηλασίας τής χώρας. 
  Στήν ουσία, αντί νά τούς στείλει οριστικώς στόν Κοινωνικόν ΑΠΟΤΕΦΡΩΤΗΡΑ, επικρότησε καί εδικαίωσε τούς καταστροφείς καί διαγουμιστές  τής Ελλάδος, καί εβράβευσε τούς σύγχρονους πολιτικούς παπατζήδες . 

  Τό τέρας τού  νέου καθεστωτικού διπολισμού,  μέ τόν ένα του πόλο συγκροτούμενον από τόν απροκάλυπτον δωσιλογισμό (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) καί τό «αριστερό» του άλλοθι (τήν ΔΗΜΑΡ τού εθνομηδενισμού), καί τόν άλλον πόλον (ΣΥΡΙΖΑ) συγκροτούμενον από εθνομηδενιστικά καί  πολιτικώς τυχοδιωκτικά γκρουπούσκουλα καί ομαδούλες («συνιστώσες»), που ως πολιτική φωτοβολίδα τού συστήματος έχουν αναλάβει εργολαβικά τό έργο  τού «νανουρίσματος» τού λαού καί τής παγίδευσής του στό δεσμωτήριο τής καταστρεπτικής γιά τήν Ελλάδα «ευρωζώνης» καί τού θανατηφόρου γιά τόν λαόν «ευρώ», θά αποτελέσει τήν «ταφόπλακα» τής χώρας καί τής κοινωνίας μας, άν ο λαός δέν μείνει άγρυπνος καί δέν αντιδράσει έγκαιρα καί  χωρίς ταλαντεύσεις.
  Στήν παρούσα δραματική πολιτική καί κοινωνική κατάσταση, που βιώνει ο τόπος, τό ζήτημα πρώτιστης προτεραιότητος είναι νά δραπετεύσει  η χώρα καί η κοινωνία μας από τό καθεστώς τής αιχμαλωσίας, τής καταστροφής  καί τής υποτέλειας. Γι’ αυτό, ο τόπος μας σήμερα έχει ανάγκη από κοινωνικούς «πελταστές τού  Ιφικράτους»(1),  καί όχι από δορυφόρους  τού καναπέ, τού καθεστωτικού "φόβου", τής μιζέριας, τής πολιτικής αφασίας, καί τού «Πρυτανείου» τού νέου  καθεστωτικού διπολισμού!   
  Γιατί, αλοίμονον στόν λαόν, άν εφησυχάσει, ότι, με τά ρετάλια τής «αριστεράς», τής  διαπλοκής καί  τού δωσιλογισμού ( ΔΗΜΑΡ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) ,  ή ότι μέ  τό νέο δοχείο τού εθνομηδενισμού καί τής  ανακύκλωσης τών πασοκικών πολιτικών αποβλήτων ( ΣΥΡΙΖΑ), θά χαράξει τόν δρόμο γιά τήν απαλλαγή τής χώρας από τά δεσμά τής υποτέλειας καί από τήν κοινωνικήν καταστροφή!

Αλλά, παρ’ ότι  ο λαός, κατά τήν διάρκεια τών δύο τελευταίων μηνών  «ώδυνεν Όρος» καί,  στίς εκλογές τής 17ης Ιουνίου «έτεκεν τό …. Τέρας» τού  εθνοκτόνου νέου καθεστωτικού διπολισμού, δέν εχάθηκαν ακόμη τά πάντα. 
Τό φαύλο πολιτικό σύστημα ήδη  βαδίζει τρεκλίζοντας, καί ο ελληνικός λαός  γρήγορα  θά αντιληφθή,  ότι ο ίδιος καί η χώρα μας δέν πρόκειται νά ανασάνουν μέ τήν προωθούμενη, από τό κατεστημένο τού πολιτικού κοτσαμπασισμού, νεκρανάσταση  των ολετήρων τού τόπου μας, ΠΑΣΟΚ καί ΝΔ, ούτε μέ  «κεντροαριστερές» ανακυκλώσεις τών πασοκικών πολιτικών αποβλήτων  σέ δοχεία ανακύκλωσης  τύπου ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ.
Όλα αυτά τά παλαιά καί νέα δοχεία τής διαπλοκής, τής διαφθοράς, τής σήψης καί τής πολιτικής απάτης, μαζί μέ τό σάπιο πολιτικό σύστημα τών μαγαλονταβατζήδων καί τών κοτσαμπάσηδων τού δωσιλογισμού καί τής ξενοδουλείας,, που συσπειρώνονται καί  συνεχίζουν νά βυσσοδομούν  γιά νά θωρακισθούν  καί νά επιβιώσουν μέ κάθε τρόπο, ο λαός μπορεί καί πρέπει νά τά στείλει στόν Αποτεφρωτήρα τής Κοινωνίας
Νά τούς στείλει στόν Κοινωνικόν Αποτεφρωτήρα, γιά νά ανατείλουν νέες δυνατότητες ανάτασης γιά τόν λαόν καί τήν χώρα μας,  χωρίς τίς ονειρώξεις  περί  τής «νομισματικής ένωσης» καί τού "Ευρώ", που τόσον καταστροφικά απεδείχθησαν γιά τόν τόπον μας.
Γιά νά δημιουργηθούν, έτσι, οι προϋποθέσεις γιά ένα νέο πολιτικό «1909», που θά  κονιορτοποιήσει τό καθεστώς τής διεφθαρμένης καί  όζουσας κομματοκρατίας, καί, μέ τήν δρομολόγηση ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗΣ  ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ,  θά συγκροτηθή σέ νέες δημοκρατικές καί όχι ψευδεπίγραφες βάσεις  η Ελληνική Δημοκρατία, ξεκινώντας από τούς κορυφαίους πολιτικούς καί πολιτειακούς θεσμούς,  καί φθάνοντας μέχρι  τούς θεσμούς τής αυτοδιοίκησης. Αυτοδιοίκησης, η οποία έχει μεταλλαχθή σέ ένα φοβερό άντρο τής διαφθοράς, τής σήψης  καί τής διαπλοκής μέσα στά σπλάχνα τής ελληνικής κοινωνίας, αποτελεί μίαν δαιμονική διακλάδωση τού φαύλου πολιτικού συστήματος τής ολιγαρχικής εξουσίας, καί έχει εξελιχθή σέ  έναν αδρά αμοιβόμενον αδίστακτον δυνάστη τού λαού.
Στό μαύρο καί πηκτό σκοτάδι, που έχει πλακώσει πάνω από τόν ελληνικόν ουρανό, μόνον αυτή είναι η λυτρωτική διέξοδος, γιά τήν  απελευθέρωση τού τόπου μας σήμερα από τήν κόλαση τής καταστροφής καί από τά δεσμά τής υποτέλειας. Ένα  νέο πολιτικό «1909»!
 Έτσι, ώστε  νά μήν  έχει πάλι  δίκιο  κι ο Ποιητής, γιά νά  τραγουδήσει  πένθιμα καί «αδιάφορα»:
 " Θά σάς περιμένω μέχρι τά φοβερά μεσάνυχτα
         αδιάφορος-
   Δέν έχω πιά τί άλλο νά πιστοποιήσω".
  ( Μιχάλης Κατσαρός, "Θὰ σᾶς περιμένω").-
……………………
(*)  Ο Άγγελος Λιβαθηνός είναι Καθηγ. τών Μαθηματικών
καί Εκδότης τής τριμηνιαίας εφημερίδος «ΚΑΡΔΑΜΑΣ, Εφημερίς τών Συζητήσεων»
-------------------------
(1).  Ο Ιφικράτης ήτανε Αθηναίος Στρατηγός,  από τόν Δήμον Ραμνούντος( πρώτο ήμισυ τού 4ου π.Χ. αι.), καί  διεκρίθη όχι μόνον γιά  τήν πολεμικήν του ικανότητα, αλλά κυρίως γιά τήν επιτυχήν εφαρμογή  στρατιωτικών μ,εταρρυθμίσεων τακτικής καί οπλισμού. Διεκρίθη καί εδοξάσθηκε ως Στρατηγός των μισθοφόρων του, τών Πελταστών, σώμα τό οποίον ανασυγκρότησε ριζικά, οπλίζοντάς το μέ μίαν μικρή ασπίδα( τήν πέλτη), μέ λόγχη, καί θώρακα λινόν αντί τού μεταλλικού,  καθιστώντας το  περισσότερο ευκίνητο καί επικίνδυνο γιά τόν εχθρό. Μέ τό σώμα αυτό, τούς Πελταστές του, συνέτριψε τήν ανίκητη μέχρι τότε Σπαρτιατική φάλαγγα (392 π.Χ.), κατά τόν Κορινθιακόν Πόλεμον.  Έκτοτε, οι «πελταστές τού Ιφικράτους»  έμειναν στήν Ιστορία ως τό  καλογυμνασμένο καί ένδοξο σώμα, τό οποίο, παρά τόν ελαφρόν οπλισμόν του, κατέφερε θανάσιμα πλήγματα στόν εχθρόν.

8 σχόλια:

  1. Αγαπητέ Κε Λιβαθηνέ
    Γνωρίζετε πόση εκτίμηση τρέφω στα υψιπετή γραφτά σας και την ποιοτικής στάθμης ανάλυσή σας στα γεγονότα. Διάβασα με προσοχή και και τον δέοντα σεβασμό το ανωτέρω καταπληκτικό πόνημά σας με τον ευρηματικό τίτλο. Στάθηκα όμως πολύ ώρα στην ακόλουθη φράση σας, που με συνετάραξε, την παραθέτω αυτούσια:
    "τόν άλλον πόλον (ΣΥΡΙΖΑ) συγκροτούμενον από εθνομηδενιστικά καί πολιτικώς τυχοδιωκτικά γκρουπούσκουλα καί ομαδούλες («συνιστώσες»), που ως πολιτική φωτοβολίδα τού συστήματος έχουν αναλάβει εργολαβικά τό έργο τού «νανουρίσματος» τού λαού καί τής παγίδευσής του στό δεσμωτήριο τής καταστρεπτικής γιά τήν Ελλάδα «ευρωζώνης» καί τού θανατηφόρου γιά τόν λαόν «ευρώ», θά αποτελέσει τήν «ταφόπλακα» τής χώρας καί τής κοινωνίας μας...".
    Δεν θέλω σε καμιά περίπτωση να αντιπαρατεθώ ή να υποστηρίξω το νέο (κυριολεκτικά) κομματικό σχηματισμό που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, καθότι έχω κρεμάσει προ πολλού την κομματική μου "κάπα ψηλά στο δέντρο" και άρα λέω ελεύθερα τη γνώμη μου. Αλλά, ειλικρινά δεν θα μπορούσα να δεχτώ ότι μεταξύ 6ης Μαίου και 17ης Ιουνίου έγινε τόση μεταλλαγή του εκλογικού σώματος για να δίδετε (εσείς ο βαθύς αξιόλογος αναλυτής) τέτοιους χαρακτηρισμούς π.χ. εθνομηδενιστές, τυχοδιωκτικά γκρουπούσκουλα "συνιστώσες" (τα ίδια που λένε και στην αντίπερα αντιδραστική όχθη)κλπ, που ναι μεν μπορεί να υπήρχαν (και υπήρχαν) στο 3-4% του ΠαλαιοΣΥΡΙΖΑ, αλλά τώρα χάνονται στον συγκριτικά Ωκεανό του 27% και είμαι σίγουρος θα εκβραστούν σιγά-σιγά... Δεν είναι στιγμή στον αξιοσέβαστο για τις απόψεις του Κο Λιβαθινό, εγώ ο ελάχιστος να κάνω μαθήματα, πλην εμείς οι ελεύθερα σκεπτόμενοι ενεργοί πολίτες δεν πρέπει εξορκίζουμε με τέτοιους αφορισμούς την υγιή έστω και με αυτό τον τρόπο αντίδραση του
    λαού που επί τέλους αφυπνίστηκε και στις 5 Μαίου αλλά και στις 17 Ιουνίου και δείχνει το δρόμο στα Αριστερά κόμματα (ακόμη και εκείνα που υπερψηφίστηκαν συγκυριακά) να σεβαστούν τη θέλησή του ενωμένα και όχι με λογικές περιχαράκωσης και καθαρότητας που τόσο έχουν ταλαιπωρήσει την τάλαινα φιλτάτην πατρίδα... Πάντως, εγώ θαυμάζω και την ποιότητα και το ύφος και την αγνότητα του περιεχομένου των γραφτών σας πάντα.
    Με φιλικη εκτίμηση
    Σωτ Σωτηρόπουλος ΔΙΒΡΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ Κύριε Σωτηρόπουλε,
    ( ακολουθεί σχόλιο σέ τρία τμήματα)
    1ον ΤΜΗΜΑ
    Σάς ευχαριστώ πολύ γιά τό πολύ καλό σχόλιό σας.
    Λέω, ότι πρόκειται περί ενός πολύ καλού σχολίου, διότι, πέραν τών άλλων, περιέχει ένα ισχυρό στοιχείο τού διαλόγου, που είναι η ένσταση καί η διαφωνία. Μάς παρέχετα, έτσι, η δυνατότητα νά συζητήσουμε επί τών πραγμάτων, παρακάμπτοντας τά πρόσωπα. Διότι τά πράγματα είναι εκείνα, που τροχιοδρομούν τίς εξελίξεις( δυσάρεστες ή ευχάριστες), ενώ τά πρόσωπα παρεμβαίνουν συμπληρωματικώς στά τεκταινόμενα καί σηματοδοτούν τήν πορεία τους.
    1) Εν πρώτοις, γιά νά μήν θεωρηθή, ότι τό συγκεκριμένο κείμενό μου έχει κάποιαν κομματικήν αφετηρία, οφείλω νά δηλώσω, ότι ( όπως καί εσείς) έχω ήδη πρό πολλών ετών «κρεμάσει» τόν κομματικόν εξοπλισμόν μου, καί συγκεκριμένως από τό καλοκαίρι τού 1988, όταν, στήν μεγαλειώδην απεργία τών Καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης, καί ενώ διεφαίνετο η περιφανής νίκη τού Κλάδου απέναντι στόν βόρβορον τού «Αυριανισμού», τού τότε ιδεολογικού ροπαλοφόρου τής «κυβέρνησης τής αλλάγής», εκλήθημεν από τό Π.Γ ( όλα τά κομματικά στελέχη τού ΚΚΕ) νά αναστείλουμε τήν απεργία εκείνη, που μέτραγε 35 ημέρες μέ ποσοστά 80-85% , μέ τό επάισχυντο «επιχείρημα», ότι «κινδυνεύει νά πέσει η Κυβέρνηση». Ήμουν τότε πρόεδρος τής ΕΛΜΕ Ηλείας ( γιά 4ην φορά), καί αρνήθηκα νά «συμμορφωθώ» στίς υποδείξεις. Καί επήρα τήν κάππα μου, όπως γράφετε καί εσείς, καί απεχώρησα, χωρίς τυμπανοκρουσίες καί τά όμοια. Αυτά τά δημοσιοποιώ γιά πρώτην φορά από τότε!
    Ο υποφαινόμενος, λοιπόν, παραμένει χωρίς κομματικήν ταυτότητα, αλλά αρνείται νά αποβάλει τήν πολιτικήν ταυτότητά του. Η τελευταία, άλλωστε, είναι εκείνη, που προσδίδει ουσία καί περιεχόμενο στήν ζωήν μας καί όχι υποχρεωτικώς η πρώτη. Η τελευταία προσδίδει στόν άνθρωπον τόν χαρακτηρισμόν τού «πολιτικού όντος» καί όχι υποχρεωτικώς η πρώτη.

    2) Επί τής επιμάχου παραγράφου τού κειμένου:
    α) Δέν μέ απασχολεί, τί λένε στήν «αντίπερα όχθη» γιά τόν ΣΥΡΙΖΑ ( δέν γνωρίζω κάν τήν «αντίπερα» τού ΣΥΡΙΖΑ όχθη), διότι δέν έμαθα ποτέ νά ετεροκαθορίζω τίς σκέψεις μου. Εκείνο, τό οποίον μέ ενδιαφέρει είναι τί λένε «τά πράγματα», επί τή βάσει τών οποίων προσεγγίζω ( επιτυχώς ή ανεπιτυχώς) τήν πολιτικήν κατάσταση.
    β) Πουθενά στό άρθρον μου δέν φαίνεται, ότι επιχείρησα νά ταυτίσω τό στελεχιακό δυναμικό τού συγκεκριμένου χώρου μέ τόν κόσμο, που, αλλόφρων από τά πολλαπλά κτυπήματα τού δωσιλογικού κοτσαμπασισμού, έτρεξε καί τρέχει «νά πιασθή» από κάποιαν σανίδα γιά τήν σωτηρίαν του. Καί μού κάνει εντύπωση, πώς αυτό διέλαθε τής προσοχής σας. Αναφέρομαι στό στελεχιακό δυναμικό αυτού τού χώρου, που έχει προσφέρει απειρίαν παραδειγμάτων εθνομηδενισμού καί πολιτικού τυχοδιωκτισμού. Καί η δύναμη τού παραδείγματος ( λέμε στά Μαθηματικά) είναι απρόσβλητη καί καταλυτική.
    γ) Χάριν τής συζητήσεως αυτής, παρακάμπτω τά κεφαλαιώδη ζητήματα τής ΕΕ, επί τών οποίων αυτός ο χώρος εργάσθηκε μέ «ιδιαίτερον ζήλον», γιά νά ριφθή η χώρα στόν «λάκκο τών λεόντων», εις τόν οποίον επιμένει μέ τήν «αριστερή» του αντίληψη ο ΣΥΡΙΖΑ καί «νουθετεί» τούς Έλληνες ότι πρέπει νά παραμένει σ’ αυτόν τόν βούρκο τής παληανθρωπιάς η Ελλάδα, έστω καί άν ισοπεδωθούν τά πάντα στήν χώρα μας καί στήν κοινωνία μας. Είναι καί αυτή μία « σύγχρονη αριστερή» πολιτική αντίληψη, που στοχεύει στό «νανούρισμα» τού εξανδραποδιζόμενου ελληνικού λαού, τήν οποίαν όχι μόνον δέν αποδέχομαι, αλλά τήν χαρακτηρίζω ως «πολιτικόν τυχοδιωκτισμόν».
    ( Συνεχίζεται στό επόμενο σχόλιο)
    Άγγελος Λιβαθηνός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 2ον ΤΜΗΜΑ
    ( Συνέχεια από τό προηγούμενο σχόλιο-1ον ΤΜΗΜΑ)

    Αλλά, άς αφήσουμε τά κεφαλαιώδη ζητήματα τού «λάκκου τών λεόντων» καί άς έλθουμε σέ πιο «πεζά» καί καθημερινά.

    Α) Δέν νομίζω, ότι μιλάει κάποιος μέ «αφορισμούς», όταν υπενθυμίζει, ότι ο συγκεκριμένος χώρος είναι ο «ιδεολογικός ροπαλοφόρος» τού Εθνομηδενισμού στήν χώρα μας, τόν οποίον προωθεί λυσσωδώς η Νέα Τάξη Πραγμάτων σέ όλες τίς χώρες, προκειμένου νά μετατρέψει τούς εθνικούς λαούς σέ απλούς πληθυσμούς καί πληθυσμιακά αμαλγάματα. Τόν εθνομηδενισμόν τους τόν έχουν ήδη διακηρυγμένον κατ’ επανάληψην όλα αυτά τά πολιτικά γκρουπούσκουλα, που συγκροτούν τόν ΣΥΡΙΖΑ, έστω καί άν τούς «ενοχλεί» η λέξη, η οποία φέρει ένα αρνητικό φορτίο στήν χώρα μας.

    Β) Δέν θά ήτανε περιττό νά αναφέρουμε εδώ τήν ποταπήν συμπεριφορά στελεχών αυτού τού πολιτικού μορφώματος απέναντι σέ ανθρώπους, έλληνες πολίτες, που εκδηλώνουν μέ τόν δικόν τους τρόπο τόν εθνισμόν τους καί τόν πατριωτισμόν τους.
    Ο χλευασμός τους είναι απερίγραπτος απέναντι στήν έννοια τής πατρίδος καί τού έθνους. Χρειάζεται μήπως νά θυμίσουμε τά όσα μύρια αισχρά καί ανθελληνικά έχει εκστομίσει καί συνεχίζει νά εκστομίζει ο απερίγραπτος καί ελεεινός εκείνος «συγγραφέας» Τατσόπουλος, που «κοσμεί» ήδη τό «πάνθεον» τών «βουληφόρων» τού κόμματος αυτού;
    Εδώ, έχουν φθάσει στό σημείο, νά χαρακτηρίζουν τόν Εθνικόν Ύμνον τής Χώρας μας σαν δείγμα ακραίου «εθνικισμού»! Κοντά είμαστε, γιά νά χαρακτηρίσουν καί τόν Μακρυγιάννη γιά «Εθνικιστή»!

    Γ) Δέν θά σας έχει διαφύγει τό γεγονός, ότι η νεολαία μίας από τίς «συνιστώσες» αυτού τού μορφώματος, πρίν από κάποιους μήνες, επισκέφθηκε τά Σκόπια, μέ σημαίες εις τίς οποίες αποκαλούσαν αυτό τό κατασκευασμένο κρατικό μόρφωμα σαν «Μακεδονία»! Τήν ίδια στιγμή, δηλαδή, κατά τήν οποίαν η χώρα μας δίνει έναν αγώνα γιά μία παραδεκτή ονομασία αυτού τού κρατιδίου!

    Δ) Γνωρίζετε, νομίζω, ότι είναι συνήθης σ’ αυτόν τόν χώρον η ύβρις, μέ τήν εκτόξευση τού χαρακτηρισμού «ρατσιστής», καί ο χλευασμός εναντίον όποιου έλληνα τολμήσει απλώς νά δυσανασχετήσει γιά τήν φοβερή λαθρομεταναστευτική λαίλαπα στήν πατρίδα μας, καί γιά όλα τά δραματικά αποτελέσματα αυτού τού ασύδοτου εποικισμού τής χώρας μας από τίς ορδές αλλοδαπών εγκληματιών, αποτελέσματα τά οποία βιώνει σήμερα μέ δραματικό τρόπο η κοινωνία μας, καθώς συνάνθρωποί μας έλληνες δολοφονούνται καθημερινά καί σφάζονται σαν κοτόπουλα από αλλοδαπά κτήνη.
    Θυμηθείτε, ότι, ενώ αυτές τίς ημέρες συμβαίνουν αποτρόπαια εγκλήματα αλλοδαπών εναντίον ανήμπορων ελλήνων συμπολιτών μας, αυτός ο πολιτικός χώρος όχι μόνον δέν βγαίνει μέ μία ανακοίνωση, γιά νά καταδικάσει τίς αποτρόπαιες πράξεις αυτών τών εγκληματικών αλλοδαπών συμμοριών, αλλά μόλις χθές βγήκαν στήν Νίκαια νά διαδηλώσουν μαζί μέ τόν αλλοδαπόν συρφετό κατά τού «ρατσισμού» τών ελλήνων!

    Ε) Είμαι βέβαιος, ότι δέν σας διαφεύγει η επαίσχυντη καί κραυγαλέα ανθελληνική στάση αυτού τού πολιτικού μορφώματος, απέναντι στόν μεγάλον πατριώτη τής Κύπρου, Τάσον Παπαδόπουλον. Η λύσσα, μέ τήν οποίαν υπεστήριζαν τότε αυτοί οι κύριοι( που καπηλεύονται καί τό όνομα «αριστερά») τό επαίσχυντο «σχέδιο Ανάν», που παρέδιδε αύτανδρη τήν Κύπρο στους Τούρκους, καταγράφεται στήν νεώτερη Ελληνική Ιστορία μέ τά μελανώτερα χρώματα. Καί μπροστά σ’ αυτό τό προδοτικό παραλήρημά τους, ο Νενέκος τού 1825, θά αποτελεί ένα απλό «επεισοδιάκι» δωσιλογισμού!
    Άγγελος Λιβαθηνός
    ( Συνέχεια στό επόμενο σχόλιο-3ον ΤΜΗΜΑ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. 3ον ΤΜΗΜΑ
    ( Συνέχεια από τό προηγούμενο σχόλιο-2ον ΤΜΗΜΑ)
    Αγαπητέ κύριε Σωτηρόπουλε,
    εκτιμώ βαθύτατα τήν ανιδιοτελήν κοινωνικήν καί πολιτικήν δράσην σας, καί νομίζω, ότι ευρισκόμεθα στό ίδιο κοινωνικό καί πολιτικό χαράκωμα, εκείνο τής αναζήτησης καί αποκάλυψης τής αλήθειας, όσο πικρή καί άν φαίνεται ή είναι αυτή γιά ορισμένους.
    Δέν χρεωστούμε σέ κανέναν καί αγωνοζόμαστε γιά νά ανατείλοιυν καλλίτερες ημέρες γιά τήν κοινωνία μας, γιά τά παιδιά μας, χωρίς ιδιοτελείς στοχεύσεις.
    Προσωπικώς, ποτέ δέν επεδίωξα νά «δασκαλέψω» πολιτικώς κανέναν. Γράφω στό χαρτί τίς απόψεις μου, μέ τήν ελπίδα όχι νά πείσω τόν αναγνώστη, αλλά νά τόν παρακινήσω νά διερευνήσει βαθύτερα τά πράγματα. Δέν γνωρίζω, εάν καταφέρνω τόν στόχον μου. Μού μένει, όμως, η ευχαρίστηση, ότι η μικρότητά μου συνέβαλε έστω καί κατ’ ελάχιστον στήν «εκμαίευση» τής αλήθειας.

    Στό άρθρον μου « Τί νά κάνουμε;», τό οποίον εδημοσιεύθη τήν 11ην Ιουνίου 2012 στό Ιστολόγιόν μου (http://kardamas.blogspot.gr/2012/06/blog-post.html#more) καί επαναδημοσιεύθηκε στήν «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» Ηλείας πρίν από τίς εκλογές τής 17ης Ιουνίου 2012, περιγράφω αναλυτικώτερα αυτά τά σημεία, που θίγετε. Εκεί θά ιδήτε, ότι είναι μακρυά από εμένα σκέψεις ή προθέσεις προσβολής τού μέρους εκείνου τού εκλογικού σώματος, τό οποίον επροτίμησε ή προτιμά τόν τάδε ή τόν δείνα πολιτικόν χώρον. Τό αντίθετο, μάλιστα! Προσπαθώ νά αιτιολογήσω ( καί όχι νά δικαιολογήσω) αυτήν του τήν επιλογήν.
    Εξ άλλου, είναι πεποίθησή μου, ότι τό σάπιο καί δωσίλογο πολιτικό σύστημα πρέπει νά έλθει η στιγμή κατά τήν οποίαν νά κονιορτοποιηθή. Νά ριφθή, όπως γράφω, σύσσωμο στόν Κοινωνικόν Αποτεφρωτήρα. Δέν παίρνει «μπαλώματα» αυτό τό φαύλο σύστημα τού θεσμοθετημένου δωσίλογου κοτσαμπασισμού.
    Καί, επομένως, όσο θά ξαναστήνεται στά πόδια του ο διπολισμός ή ο δικομματισμός, όπως έγινε στίς εκλογές τής 17ης Ιουνίου, τόσο θά μοιάζει σάν χίμαιρα η οριστική συντριβή του, η οποία έδειχνε ότι ήτανε «πρό τών πυλών» μέ τά αποτελέσματα τής 6ης Μαΐου 2012.
    Χρειάζεται, κατά τήν ταπεινήν μου γνώμη, κύριε Σωτηρόπουλε, ένα «νέο πολιτικό 1909»! Καί, μέ τήν συντήρηση τών πυλώνων τού δωσιλογισμού ( ο ένας πόλος) καί τών τυχοδιωκτών πολιτικών παπατζήδων καί τών δοχείων ανακύκλωσης τών πασοκικών πολιτικών αποβλήτων( ο άλλος πόλος), οι «Ζορμπάδες» τού νέου «1909» θά αργήσουν πολύ ακόμη νά γεννηθούν!
    Δέν νομίζω, ότι αυτή η κρυστάλλινη θέση καί άποψη περιέχει έστω καί κατ’ ελάχιστον ψήγματα κάποιας δήθεν « καθαρότητας» ή «περιχαράκωσης», περί τών οποίων αναφέρεσθε. Είναι, όμως, δικαίωμα οποιουδήποτε νά διαφωνεί μέ αυτήν τήν άποψη! Ακόμη καί τότε, έχουμε ανοίξει τόν δρόμον τού διαλόγου καί τής «εκμαίευσης» τής αλήθειας.

    Μέ εκτίμηση
    Άγγελος Λιβαθηνός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητέ Κύριε Λιβαθηνέ
    Διάβασα απνευστί την τόσο αναλυτική και εν πολλοίς τεκμηριωμένη απάντησή σας. Δεν θα τολμούσα να απαντήσω, σε ένα προς ένα στα επιχειρήματά σας, αφενός γιατί οι δικές μου αντοχές και γνώσεις δεν επαρκούν και αφετέρου η κοινή και εν ταυτώ πανομοιότυπη (εννοώ πολιτική - συνδικαλιστική - κοινωνική) πορεία σε διαφορετικούς αλλά ομοειδείς χώρους της απαντοχής, των αγώνων και της ανθρωπιάς δεν μου επιτρέπει έστω και ψήγμα αντιπαράθεσης, πολύ δε περισσότερο διαφωνίας...
    Λίγες μόνο κουβέντες, σε κρίσιμα ζητήματα:
    1. Ξεκινώντας από την τελευταία σας παράγραφο τα περί "καθαρότητας" και "περιχαράκωσης" προς θεού, δεν αφορούν τις δικές σας κρυστάλλινες θέσεις. Ελπίζω να με εννοήσατε ότι αφορούν αριστερά κομματικά σχήματα που δεν θέλουν να χάσουν τον έλεγχο του "μικρομάγαζου" τους και την δια βίου "επαναστατική" βολή τους...
    2. Ειλικρινά χαίρομαι γιατί αναφέρεσθε σε πολιτικούς ασπάλακες τύπου Τατσόπουλου και όμοιων που παρεισφρύουν (ευτυχώς την μερίδα του λέοντος στεγάζει το τρίτο μνημονιακό κόμμα της Συγκυβέρνησης ΔΗΜΑΡ)όπου βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Τέτοιους τύπους και τον εν λόγω Τατσόπουλο -όπως και άλλα "φρούτα" Πασοκογενή κλπ- πρώτος εγώ έχω στηλιτεύσει δημοσίως και γραπτώς.
    3. Σας βεβαιώ, επειδή γνωρίζω πολύ καλά τον χώρο του νέοΣΥΡΙΖΑ (ελπίζω σύντομα θα αλλάξει και όνομα),ότι οι εθνομηδενικές και εθνοαποδομητικές φωλιές είναι απειροελάχιστες και όπως σας είπα στο πρώτο σχόλιό μου, εξανεμίζονται για να μη πω ήδη δεν τους σηκώνει το νέο ευρύτατο πολιτικό τοπίο που προέκυψε στις 17 Ιουνίου. Θα φύγουν ή θα απολακτιστούν.
    3. Μου προκαλεί κατάπληξη, ότι αιτιάσεις σας π.χ. για ασήμαντες χαζο-νεολαίες (στα δάκτυλα του ενός χεριού)κάποιας "συνιστώσας" που δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους, ή τους αλήστου μνήμης ελάχιστους (σχεδόν ανύπαρκτους)υποστηριχτές του
    "σχεδίου Ανάν" ή ακόμη η έμφαση που δίδετε (πιστεύω καθ΄υπερβολήν) στο μεταναστευτικό (χωρίς κανένα διαχωρισμό): μετανάστης = πεινασμένος ή πολιτικός πρόσφυγας διωκόμενος και λαθρομετανάστης = εγκληματίας ή τυχοδιώκτης, σας αδικούν (οι αιτιάσεις σας) γιατί φαντάζουν ισοπεδωτικές, ενώ υποθέτω δεν είναι. Η λεχθείσα από μένα αντίπερα όχθη που λέει τα ίδια (προφανώς από από εντελώς άλλη σκοπιά) είναι η αντιδραστική Δεξιά και οι παραφυάδες της που αναμασά ανέντιμα ή προβοκατόρικα και προσβάλλει ένα ολόκληρο εκλογικό σώμα που αρχίζει να αφυπνίζεται.
    4. Τελειώνοντας, για να δείτε ότι στο στελεχιακό δυναμικό (εγώ κατάλαβα ότι δεν ανφερόσαστε στον άδολο κόσμο που ψήφισε και έδωσε το
    εκπληκτικό 27%)που στήριξε και στηρίζει όχι το δεύτερο πόλο (λίαν ατυχής ο προσδιορισμός κατά την γνώμη μου) είναι ενεργοί
    πολίτες που πρεσβεύουν αυτά που και εσείς λέτε στην ουσία τους, θα σας στείλω με πρώτη ευκαιρία του βιβλίο ενός φίλου του Λαοκράτη Βάσση (αυτός κι αν έχει κρεμάσει την κομματική κάπα του) με τίτλο " Η χρεοκοπία της Μεταπολίτευσης" που πιστεύω λέει όλα αυτά που τώρα κουβεντιάζουμε εμείς με καλή προαίρεση..
    5. Σας ευχαριστώ από καρδιάς, και μόνο από το γεγονός ότι με τιμήσατε και (πιστέψτε με) με διαπαιδαγωγήσατε κιόλας με το μακροσκελές, πλην σημαντικό σχόλιό σας-απάντηση που έβαλε στη θέση τους πολλά πράγματα και σε μένα έδωσε την μέγιστη ικανοποίηση ότι επικοινώ με ένα σηματικό στοχαστή και αγωνιστή της ζωής.
    Με βαθιά εκτίμηση
    Σωτ Σωτηρόπουλος ΔΙΒΡΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητέ κύριε Σωτηρόπουλε,
    Επανέρχομαι γιά νά διευκρινίσω καί αποκαταστήσω μερικά πράγματα, περί τών οποίων ομιλείτε στό απαντητικόν σας σχόλιο.
    1. Γιά «τά αριστερά κομματικά σχήματα που δεν θέλουν να χάσουν τον έλεγχο του "μικρομάγαζου" τους και την δια βίου "επαναστατική" βολή τους...»:
    Χωρίς νά προτίθεμαι νά υπερασπίσω τόν χώρον, τόν οποίον υπαινίσεσθε, θέλω νά σημειώσω, ότι τού χρεώνω τήν φοβερήν αδυναμία του νά αποκαλύψει προεκλογικώς στόν κόσμο τήν πολιτικήν απάτη, μέ τήν οποίαν «έπαιξε» ο ΣΥΡΙΖΑ, υποσχόμενος «καταγγελία» τού Μνημονίου καί τής Σύμβασης μέ ταυτόχρονους όρκους πίστης στό «Ευρώ» καί στήν «Ευρωζώνη»! ( «προϋπόθεση η παραμονή στό Ευρώ»! ). Δυστυχώς, ενώ μπορούσε νά ασκήσει «επιθετική πολιτική» καί νά καλέσει στό τραπέζι τών συζητήσεων όλους αυτούς τούς «καταγγελτές» τού Μνημονίου αλλά ταυτόχρονα «ευρωλάγνους», ώστε νά αποκαλυφθούν οι καθεστωτικές απάτες τους, δέν τό έπραξε. Δέν νομίζω, ότι ήτανε ένα απλό «λάθος» τού χώρου αυτού.
    Λέτε, όμως, ότι τά περί «καθαρότητας» καί «περιχαράκωσης» δέν αφορούν τό άρθρο μου. Τό ερώτημά μου είναι: αφού τό άρθρο δέν αναφέρεται σέ άλλους πολιτικούς χώρους, τότε γιατί χρησιμοποιείτε λέξεις, που στρέφουν τήν συζήτηση εκεί; Εν πάση περιπτώσει, εγώ δέν θά επανέλθω στό ζήτημα αυτό. Τήν αλήθεια καί τήν πολιτικήν απάτη, άς τήν αποκαλύψει η Ιστορία.
    2. Ένας χώρος, ο οποίος σιτίζει στό «Πρυτανείον» του πολιτικούς «ασπάλακες» τύπου Τατσόπουλου ( καί είναι πάρα πολλοί εκεί μέσα, κύριε Σωτηρόπουλε, μήν αδικούμε τόν κ. Τατσόπουλο!) πώς χαρακτηρίζεται, ἀν όχι γιά πολιτικόν τυχοδιωκτισμό;
    3. Δέν συμμερίζομαι τόν ισχυρισμόν σας, ότι «οι εθνομηδενικές και εθνοαποδομητικές φωλιές είναι απειροελάχιστες» στόν χώρον αυτόν. Τό αντίθετο συμβαίνει κατά τήν δική μου πτωχή γνώμη. Είναι πνιγμένοι στόν εθνομηδενισμό μέχρι τήν κορυφή τους.
    4. Μήν ορκίζεσθε μέ εκφράσεις «μού προκαλεί κατάπληξη» καί «ασήμαντες χαζο-νεολαίες»! Δέν είναι μόνον μία «συνιστώσα» κύριε Σωτηρόπουλε, που δημιουργεί αυτά τά προβλήματα στό συγκεκριμένο θέμα τών Σκοπίων. Δέν επιθυμώ νά τίς απαριθμίσω, διότι δέν προτίθεμαι νά σας πείσω.
    5. Τώρα, ισχυρίζεσθε, ότι ήσαν ελάχιστοι οι υποστηρικτές τού κατάπτυστου σχεδίου «Ανάν». Εδώ, στήν Ελλάδα ζούσαμε καί εβιώσαμε τήν λύσσα τους εναντίον τού Τάσου Παπαδόπουλου, τίς αισχρές απειλές τους εναντίον τού Κυπριακού Λαού, ότι τήν επαύριο τής πιθανής καταψήφισης τού σχεδίου η Κύπρος δέν θά υπάρχει καί τίς όμοιες κατάπτυστες απειλές τους ( μαζί μέ τόν μεγάλον ποδηλάτη!).
    ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΜΕΡΟΣ
    ΑΓΓΕΛΟΣ ΛΙΒΑΘΗΝΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΜΕΡΟΣ
    6. Γιά νά χρησιμοποιήσω καί εγώ τήν έκφράσήν σας, «μού προκαλεί κατάπληξη» η ευκολία, μέ τήν οποίαν προσπερνάτε τό κεφαλαιώδες ζήτημα τής σχεδιασμένης λαθρομεταναστευτικής εισβολής στήν χώρα μας καί τής απροκάλυπτης στήριξης αυτής τής μάστιγας από τό σύνολο τών πολιτικών γκρουπούσκουλων αυτού τού χώρου, ακόμη καί στίς περιπτώσεις κατακρεούργησης απλών καί ανυποψίαστων συμπολιτών μας. Όχι, κύριε Σωτηρόπουλε, δέν είναι τόσο απλά τά πράγματα, όπως τά παρουσιάζετε. Λυπούμαι, αλλά θεωρώ ύβρη τόν χαρακτηρισμόν «υπερβολή», όταν μιλάμε γιά ανθρώπινες ζωές ελλήνων, που διατιμώνται κατά τά γούστα τής κάθε τυχοδιωκτικής «συνιστώσας». Άς αφήσουμε στήν άκρη τίς περίτεχνες εκφράσεις «χωρίς κανένα διαχωρισμό», «υπερβολή», «πεινασμένος πολιτικός πρόσφυγας» καί τά όμοια. Έχετε καμμία ανακοίνωση τού συγκεκριμένου χώρου, που νά καταδικάζει, έστω γιά τά μάτια τού κόσμου, αυτό τό μακελειό, που γίνεται στήν πατρίδα μας από τούς λαθροεισβολείς;
    7. Ποίοι «πεινασμένοι», « πολιτικοί πρόσφυγες», κύριε Σωτηρόπουλε; Οι Αλβανοί, π.χ., που μπαίνουν καί βγαίνουν στήν χώρα μας όποτε «γουστάρουν», σφάζουν, δολοφονούν, ληστεύουν , βιάζουν, τί σχέση έχουν μέ αυτά, που εσείς λέτε; Πάρτε τά στατιστικά στοιχεία τών βαρέων καί σκληρών εγκλημάτων στήν χώρα μας καί θά βγάλετε συμπεράσματα. Υπερβαίνουν τό 60-70 % οι ξένοι βαρείς εγκληματίες. Καί έπειτα απορούμε, γιατί ανεβαίνουν τά ποσοστά είτε τού ΛΑΟΣ παλαιότερα είτε τής «Χρυσής Αυγής» τώρα.
    8. Μού προκαλεί εντύπωση ο ισχυρισμός σας, ότι όποιος βάλλει τεκμηριωμένα κατά τού τυχοδιωκτικού αυτού μορφώματος «αναμασά ανέντιμα ή προβοκατόρικα και προσβάλλει ένα ολόκληρο εκλογικό σώμα που αρχίζει να αφυπνίζεται». Λυπούμαι, αλλά σέ αυτό τό επίπεδο δέν προτίθεμαι πλέον νά συνεχίσω τήν συζήτηση. Τί δουλειά έχει τό «εκλογικό σώμα», όταν κρίνουμε έναν πολιτικόν χώρο; Γιατί επιμένετε νά συγχέετε τά δύο πράγματα;
    9. Είναι δικαίωμά σας νά θεωρείτε «αφύπνιση» τήν παγίδευση ενός τμήματος τού λαού στήν φενάκη, που τού έχει στήσει τό σάπιο καί αδίστακτο πολιτικό σύστημα, μέσα στό οποίο παίζει άριστα τό καθεστωτικό παιχνίδι ο χώρος αυτός.
    Εν πάση περιπτώσει, από ό, τι φαίνεται, κύριε Σωτηρόπουλε, εσείς ξεκινάτε μέ αφετηρία τήν στήριξη αυτού τού χώρου, «πάση θυσία». Καί είναι δικαίωμά σας. Εγώ τό άρθρο μου δέν τό έγραψα μέ πρόθεση νά υπερασπισθώ κάποιον χώρον.
    Καί νοιώθω ικανοποίηση, ότι δέν υποχρεώνομαι νά «στρογγυλεύω» απαράδεκτα πράγματα, γιά νά ελαφρύνω τήν θέση κάποιου χώρου.
    Γιατί, κάποιος που ξεκινάει μέ τέτοιαν αφετηρία τήν συζήτηση, δηλαδή μέ τήν προϋπόθεση νά στηρίξει πάση θυσία έναν χώρον, δέν μπορεί αντικειμενικά νά κατανοήσει τό κείμενό μου, νά ανιχνεύσει τίς αιτίες τού κακού, καί νά προτείνει λύσεις ποπυ κινούνται έξω από τόν καθεστωτικόν κοτσαμπασισμό.

    Κύριε Σωτηρόπουλε, άν καί είχα αρκετά νά γράψω επ’ αυτών ( καί μέ απειρία παραδειγμάτων), προτιμώ νά σταματήσω εδώ.
    Θά επιθυμούσα, δέ, περαιωμένην τήν συζήτησήν μας σ’ αυτό εδώ τό σχόλιο.
    Ευχαριστώ γιά τήν επικοινωνία καί εύχομαι κάθε επιτυχία σέ ό, τι αγαπάτε.
    Μέ εκτίμηση
    Άγγελος Λιβαθηνός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητέ και εκλεκτέ της Ηλείας Κύριε Λιβαθηνέ.
    Αν ήξερα ότι θα μπερδευτώ τόσο πολύ μέσα μου, δεν θα ξακινούσα τον σχολιασμό και αλληλοσχολιασμό με τις (όχι τόσο καλές) προεκτάσεις που πήρε η μεταξύ μας επικοινωνία.
    Λυπάμαι που δεν κατάφερα να δώσω στη συζήτηση μας εκείνο που επεδίωκα. Ο "χώρος" που με τόση έμφαση λέτε ότι προσπαθώ να υπερασπιστώ, είναι ο ίδιος "χώρος" που με την ίδια λογική υπερασπίστηκα από το 1974 έως το 1983 (ΠΑΣΟΚ), είναι ο ίδιος "χώρος" που υπερασπίστηκα από το 1988 έως το 1991 (ενιαίος ΣΥΝ), στον οποίο μάλιστα ήμουν το πολυαγαπημένο και προβεβλημένο παιδί του ΚΚΕ στο Πειραιά και εγκατέλειψα αφού με δικαίωσε μέσω αλληλογραφίας-επικοινωνίας ο σοφός γέρων Χαρίλαος Φλωράκης,και από τότε κρέμασα την "κάπα μου ψηλά στο δέντρο"...
    Είναι εν τέλει ο ίδιος χώρος (χωρίς εισαγωγικά) του ελεύθερου ενεργού πολίτη που θα υπερασπίζομαι εσαεί("ου καταισχυνώ όπλα τα ιερά, ουδέ εγκαταλείψω τον παραστάτην ότο αν στοιχίσει...") με τον αιώνιο όρκο της διαρκούς και αέναης κοινωνικής προσφοράς και δράσης, όσο τα περιθώρια της ασήμαντης ζωής μου το επιτρέπουν...
    Κατά τα άλλα, προτιμώ να μείνω με τις εντυπώσεις που είχα για τον στοχαστή-αγωνιστή (δεν γράφτηκε τυχαία) κ. Άγγελο Λιβαθηνό και όχι να αναλωθώ σε αλληλοεξηγήσεις που στο κάτω - κάτω κινούνται σε εντελώς διαφορετικές συχνότητες που μπορεί να χαλάσουν και τις καρδιές μας... Ο καιρός θα δείξει που θα το πάνε οι "χώροι" που εννοείτε( οι κομματικοί δηλαδή)και τότε μπορεί να τα ξαναπούμε.
    Σας χαιρετώ, με την εκτίμησή μου
    Σωτ Σωτηρόπουλος ΔΙΒΡΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλώ, γράφετε ΠΑΝΤΟΤΕ Ελληνικά! *** Όχι μέ Λατινικούς χαρακτήρες!