Σάββατο 18 Ιουλίου 2015

Τζών Πίλτζερ: «Iστορική προδοσία» η στάση τού ΤΣΙΠΡΑ !





«Τό πρόβλημα τής Ελλάδας δέν είναι απλώς μία τραγωδία. Είναι ένα ψέμμα». 
  Έτσι τιτλοφορείται τό άρθρο, που ανέβασε τήν Δευτέρα 13/7 στόν Ιστότοπόν του ο κορυφαίος καά πολυβραβευμένος δημοσιογράφος καί ντοκιμενταρίστας Τζών Πίλτζερ. 
  Ο Πίλτζερ είναι Αυστραλός, αλλά εργάζεται εδώ καί πολλά χρόνια στό Λονδίνο, είναι τακτικός συνεργάτης τού περιοδικού «Νew Statesman», τής εφημερίδας «Guardian» καί άλλων εντύπων.  «Ατρόμητον» τόν έχει χαρακτηρίσει ο Χάρολντ Πίντερ, ενώ, σύμφωνα μέ τόν Νόαμ Τσόμσκι, «τό έργο τού Πίλτζερ έχει λειτουργήσει σάν φάρος σέ συχνά σκοτεινούς καιρούς». Aκολουθούν αποσπάσματα από το εν λόγω άρθρο (οι υπογραμμίσεις δικές μας):
Γράφει, λοιπόν, ο Πίλτζερ, ότι στήν Ελλάδα διαπράχθηκε μία «ιστορική προδοσία», καθώς η κυβέρνηση τού ΣΥΡΙΖΑ «αγνόησε τό βροντερό “όχι”» καί συμφώνησε «σέ μία δέσμη καταπιεστικών μέτρων, που φτωχοποιούν τόν λαόν, μέ αντάλαγμα μία “οικονομική βοήθεια”, που μεταφράζεται σέ ασφυκτικό έλεγχο από τούς ξένους καί σέ μία προειδοποίηση γιά όλο τόν κόσμο».

 Στήν συνέχεια ο Πίλτζερ περιγράφει συνοπτικά τό νέο μνημόνιο καί τίς οδυνηρές επιπτώσεις του γιά τούς συνταξιούχους, γιά τόν δημόσιον πλούτον (λιμάνια, αεροδρόμια), μιλά γιά τίς αυξήσεις στόν ΦΠΑ καί τίς περικοπές στίς δημόσιες δαπάνες κ.λπ., προειδοποιών, ότι «θά έρθουν κι άλλα».

 «Γιά μία μικρή χώρα σάν τήν Ελλάδα, τό ευρώ είναι ένα αποικιοκρατικό νόμισμα, που τήν αλυσσοδένει στήν καπιταλιστική ιδεολογία. […].
  Τό ευρώ είναι γιά τήν Ελλάδα ό,τι είναι τό αμερικανικό δολλάριο γιά τά απομακρυσμένα εδάφη στόν Ειρηνικόν, όπου η εξάρτησή τους εξασφαλίζει τήν φτώχεια καί τήν δουλικότητά τους.

"Στά ταξείδια τους στίς αυλές τών ισχυρών στίς Βρυξέλλες καί στό Βερολίνο, ο Τσίπρας καί ο Βαρουφάκης δέν συστήνοντο ούτε σάν ριζοσπάστες ούτε σάν “αριστεροί” ούτε κάν σάν έντιμοι σοσιαλημοκράτες, αλλά σάν δύο ελαφρώς τυχάρπαστοι ικέτες, που ζητούσαν καί εκλιπαρούσαν. Χωρίς νά παραβλέπει κανείς τήν εχθρότητα, μέ τήν οποία αντιμετωπίστηκαν, δέν θά ήτανε άδικο νά πούμε, ότι δέν επέδειξαν πολιτικό θάρρος..
.
  »Όταν οι Έλληνες ψήφισαν “όχι” στό δημοψήφισμα, απορρίποντες μιά φαύλη συμφωνία, ο Τσίπρας υποσχέθηκε ότι από τήν Δευτέρα κιόλας η ελληνική κυβέρνηση θά καθίσει στό τραπέζι τών διαπραγματεύσεων μέ καλλίτερους όρους γιά τόν ελληνικόν λαόν. 
   Όμως, οι Έλληνες δέν είχαν ψηφίσει γιά “καλλίτερους όρους”. Είχανε ψηφίσει γιά δικαιοσύνη καί γιά εθνική κυριαρχία, όπως είχαν κάνει καί στίς 25 Ιανουαρίου. 
  
  Τήν επομένη τών εκλογών τού Ιανουαρίου, μία πραγματικώς δημοκρατική καί μάλιστα ριζοσπαστική κυβέρνηση θά απαγόρευε τήν έξοδο έστω καί ενός ευρώ από τήν χώρα καί δέν θά αναγνώριζε το “παρόνομο και επαχθές” χρέος (όπως έκανε μέ επιτυχία η Αργεντινή) καί θά κατέστρωνε ένα σχέδιο γιά αποχώρηση από τήν καταρρέουσα ευρωζώνη. Όμως, δέν υπήρχε σχέδιο. Υπήρχε μόνο μία διάθεση νά “κάτσουν στό τραπέζι τών διαπραγματεύσεων”, αναζητούντες “καλύτερους όρους”.

»Η πραγματική φύση τού ΣΥΡΙΖΑ δέν έχει εξετασθή καί ερμηνευθή επαρκώς. Γιά τά ΜΜΕ τού εξωτερικού δέν είναι παρά κάποιοι “αριστεροί” ή «ακροαριστεροί” ή “σκληροπυρηνικοί” — η συνήθης παραπλανητική εικόνα».

  Στήν συνέχεια, ο Πίλτσερ υποστηρίζει, ότι «τά στελέχη τού ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα είδος επαναστατών, αλλά η επανάστασή τους δέν είναι παρά η διεστραμμένη καί γνώριμη οικειοποίηση τών σοσιαλδημοκρατικών κοινοβουλευτικών παραδόσεων από τούς φιλελεύθερους, που έχουν συνηθίσει νά συμμορφώνονται μέ τό νεοφιλελεύθερο δόγμα καί μέ μία κοινωνική μηχανική, που τό αυθεντικό της πρόσωπο είναι αυτό τού Βόλφανγκ Σώϋμπλε, τού υπουργού Οικονομικών τής Γερμανίας, ενός ιμπεριαλιστή απατεώνα.

»Όπως συμβαίνει καί μέ τό Εργατικό Κόμμα στήν Βρετανία καί τά ισοδύναμά του ανάμεσα σέ πρώην σοσιαλδημοκρατικά κόμματα […], που εξακολουθούν νά χαρακτηρίζουν τόν εαυτό τους “φιλελεύθερο” ή ακόμα καί “αριστερό”, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τό προϊον μίας εύπορης, προνομιούχας καί μορφωμένης μεσαίας τάξης, “εκπαιδευμένης στόν μεταμοντερνισμόν” […].

 Oι εγκέφαλοι τού ΣΥΡΙΖΑ έχουν καλούς τρόπους, δέν επιδιώκουν τήν αντίσταση, που λαχταρά ο απλός άνθρωπος, όπως μέ τόση γενναιότητα έδειξαν οι Έλληνες ψηφοφόροι, αλλά επιδιώκουν τούς “καλύτερους όρους” γιά ένα ξεπουλημένο καθεστώς, που μαντρώνει καί τιμωρεί τούς φτωχούς.

»΄Ολα αυτά δέν είναι αναπόφευκτα, δέν είναι τετελεσμένα, αρκεί νά ξυπνήσουμε από τόν μεταμοντέρνο λήθαργό μας, νά απορρίψουμε τούς μύθους καί τίς απάτες εκείνων, που ισχυρίζονται, ότι μάς εκπροσωπούν καί νά αγωνιστούμε».
 ............................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ, γράφετε ΠΑΝΤΟΤΕ Ελληνικά! *** Όχι μέ Λατινικούς χαρακτήρες!