Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Ἡ Ἱστορία καὶ ἡ Πατρίδα ποτὲ δὲν ἀμνήστευσαν τοὺς δωσιλόγους !


Ἄνοιξαν τὴν κερκόπορτα τῆς ὑποδούλωσης τῆς Χώρας καὶ τῆς καταστροφῆς τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ! ( ΜΝΗΜΟΝΙΟ 1)



Κατοχύρωσαν, θεσμοθετήσαντες, τὴν ξένη κατοχὴ τῆς χώρας μας καὶ τὸν ἐξανδραποδισμὸν τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ (ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2)


Ἐκάρφωσαν τὰ τελευταῖα καρφιὰ στὸ φέρετρο τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ Λαοῦ! ( ΜΝΗΜΝΟΝΙΟ 3)

Ὁ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ, γιὰ τὸ διαχρονικὸ ΟΝΕΙΔΟΣ τῶν Δωσιλὸγων καὶ τῶν Προδοτῶν:
 Δημοσθένους, περί τού Στεφάνου ( 47-49)
Διδάγματα τής Προδοσίας

 "Αλλά, όταν αυτός, που επιδιώκει νά καθυποτάσσει, γίνει κυρίαρχος τών πραγμάτων, τότε γίνεται κατακτητής καί εκείνων ( τών προδοτών), που τού παρέδωσαν τήν εξουσία.
Καί τότε, επειδή γνωρίζει τήν αθλιότητα ( τών προδοτών αυτών), τότε πιά, καί τούς απεχθάνεται, καί δέν τούς έχει εμπιστοσύνη, αλλά καί τούς εξευτελίζει.
Σκεφθείτε τα αυτά. Διότι, κι άν έχει παρέλθει καιρός από τά συμβάντα, οι συνετοί ( νοήμονες) άνθρωποι πάντοτε έχουν τήν δυνατότητα νά τά κατανοούν αυτά.
Ο Λασθένης, μέχρι νά προδώσει τήν Όλυνθο, ονομαζότανε( από τούς κατακτητές) φίλος.
Ο Τιμόλαος, μέχρι νά οδηγήσει τήν Θήβα στήν καταστροφήν, τό ίδιο.
Ομοίως καί ο Εύδικος μέ τόν Σίμο τόν Λαρισαίον, μέχρι νά παραδώσουν τήν Θεσσαλία υπόδουλη στόν Φίλιππο.
Ύστερα από τίς προδοσίες αυτές, εγέμισεν η οικουμένη από τούς τοιούτους προδότες, καταδιωκομένους καί υβριζομένους, καί πάσχοντες τά πάνδεινα.
Καί τί δεν έπαθεν ο Αρίστρατος εις τήν Σικυώνα, καί ο Περίλαος εις τά Μέγαρα; Δέν έχουν κατεξευτελισθῆ;".
----------------
Πρωτότυπον  κείμενον
" Ἀλλ' ἐπειδάν τῶν πραγμάτων ἐγκρατής ὁ ζητῶν ἄρχειν καταστῆ, καί τῶν ταῦτ' ἀποδομένων δεσπότης ἐστί, τήν δέ πονηρίαν εἰδώς τότε δή, τότε καί μισεῖ καί απιστεῖ καί προπηλακίζει. Σκοπεῖτε δέ. Καί γάρ εἰ παρελήλυθ' ὁ τῶν πραγμάτων καιρός, ὁ τοῦ γ' εἰδέναι τά τοιαῦτα καιρός ἀεί πάρεστι τοῖς εὖ φρονοῦσι. Μέχρι τούτου Λασθένης φίλος ὠνομάζετο, ἕως προὔδωκεν Ὄλυνθον. Μέχρι τούτου Τιμόλαος, ἕως ἀπώλεσε Θήβας. Μέχρι τούτου Εὔδικος καί Σῖμος ὁ Λαρισαῖος, ἕως Θετταλίαν ὑπό Φιλίππω ἐποίησαν. εἴτ’ ἐλαυνομένων καί ὑβριζομένων καί τί κακόν οὐχί πασχόντων πᾶσ’ ἡ οἰκουμένη μεστή γέγονεν. τί δ’ Ἀρίστρατος ἐν Σικυῶνι, καί τί Πέριλλος ἐν Μεγάροις; οὐκ ἀπερριμμένοι;".
Δημοσθένους (384-322 π.Χ.), Περί Στεφάνου 47-49
 ( Ἀπόδοση στήν Νέαν Ἑλληνικήν: Ἄγγ. Λιβαθηνός, Καθηγ. Μαθηματικῶν)
 ...........................................................
 Ὁ Λασθένης, ὁ Τιμόλαος, ὁ Εὔδημος,  Σμος ὁ Λαρισαῖος, ὁ Ἀρίστρατος, ὁ Περίλαος! 
Ἐδῶ καὶ 2.400 χρόνια!  Ἡ διαχρονικότητα τῆς προδοσίας καὶ τοῦ δωσιλογισμοῦ!
Ἱστορία καὶ ἡ Πατρίδα ποτὲ δὲν ἀμνήστευσαν τοὺς Προδότες καὶ τοὺς Δωσιλόγους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ, γράφετε ΠΑΝΤΟΤΕ Ελληνικά! *** Όχι μέ Λατινικούς χαρακτήρες!